Başka şehirde Kendi evi var bekar çocuğu da var evinde, ama o valizini yatağını toplayıp bana taşındı. Ona yatak odası bile aldık. Hamileyim ve çok sıkıntılı,doktor otururken ayağını topla yerde kalmasın dedi, ayağımı koltugun üstüne bırakıyorum diye benimle 2 defa kavga etti koltukları sil diye, oysa bir çaydan bile kaldırmam yasak. Geceleri ağrıdan bulantidan uyuyamıyorum, sabah eşim işe gider uyumaya çalışırım gelir uyandırır. Utuledigim kıyafetleri dolaptan alıp tekrar yıkar düşük programda yikiyormuşum oğlu hastalanacakmiş. Sabah akşam din der durur, evin sırrı kimseye anlatılmaz der bana ama tüm herkese evimin özelini anlatmış, duyunca deliye döndüm, kocam için de annesi kanatsız melek, kanatlarını da kendisi takıyor zaten.
Geçen kaynım diyor annem bir gün olsun kimseyi incitmis değil, dedim evladı olarak seni incitmemis olabilir ama beni bir çok yerden incitti.
Bir gün bir yere gideceğiz ayakkabısını bırakmadım diye surat asti hem benimle hem oğluyla kavga etti, yahu ben kendi ayakkabimi giyerken sancı çekiyorum. Hiç bir şeyim olmasa iyi olsam bile herkes kendi ayakkabisini kendi bıraksın.