Bosanin demiyorum bilemem evliliğinizi eşinizin diger yönlerini ama kendimi kesecek noktaya geldim diyorsanız siz yoğun bir psikolojik şiddetin içindesiniz ve iyi değilsiniz.Seytani sevindirmek değildir boşanmak , bazı kangrenli bölümlerin vücuttan kesilip atılmasıdır , bazen bir kurtuluştur.Bak kendin diyorsun çocuğum çığlık atıyor diye , ona bunu yapmaya kimsenin hakkı yok.Yarin o çocuk büyüdüğünde her şeyin farkında olacak ve o ortamda büyümek onun kaderi mi yani ? Biraz akıllı ol , artık anne olmuşsun , sana bunu yapan , çocuğunu buna layık gören adam ya gidip tedavi olacak ya da yoluna bakacak .Kendini ve çocuğunu böyle bir muameleye layık görmemelisin.