Çocuğum doğana kadar öğretmendim. Şuan aşçı, öğretici, idareci, temizlikçi, çocuk bakıcısı.. herşeyim ama aslında hiç bir şeyim gibi hissediyorum. Çünkü maaş karşılığında çalışmıyorum bu biraz kendimi kısıtlanmış hissettiriyor. Allah razı olsun eşim en büyük destekçim ama.. Mesai saatlerim çok uzun ve hiç tatil günüm yok. Ailemin dışındaki sosyal hayatım yok gibi birşey. Arkadaşlarımla ya da eşimle kafamızın estiğini yapamıyoruz...
Çocuğumu her şeyden herkesten çok seviyorum, şükürler olsun varlığına ama bir kez daha düşünürdüm.. tüm bunları bilerek göze alabilir miydim, bilmiyorum. Bazen gerçekten tükendiğimi hissediyorum. ;( Annelik çok meşakatli bir rol, layıkıyla yapabilmek için var gücümle uğraşıyorum ama hep bir şüphem var ya çocuğumun istediği bir anne olamazsam ... :(