Evliliğim ile ilgili. Önceden hep kendimden iyilere bakar kendimi onlar ile kıyaslardım. Bunu yaptığım için de hep memnuniyetsizlik vardı bende. Ama şu an öyle yapmıyorum mesela hep kendimden kötülere bakıp halime şükür ediyorum ve inan bu o kadar çok yaradı ki hem bana hem evliliğime
Onun dışında beklentilerimi azalttım. Önceden sevdiklerime karşı hep bir beklenti içindeydim. Ama artık öyle değil. Ne kadar az beklenti o kadar çok mutluluk görüşünde yim
Annelik konusunda. Bana hep çevrem der ki oğlun çok yaramaz çok zor. Ama ben öyle bakmıyorum. Hep çocuk bu normal, onun doğası bu, kendim gibi bekleyemem onu diye düşünüyorum ve böylelikle hem kendime hemde oğluma karşı daha sakin kalabiliyorum
Benim deneyimlediklerim bunlar yani bu kadarını yazabildim şu an ☺️ birden sorunca aklıma gelmiyor