Arkadaşlar gözyaşları içinde yazıyorum bu yazıyı size tüp bebek dışında çocuğumun olamayacağını öğrendim yumurtalık sayım aşırı derecede az özelde tedavi olmak istiyorum maddi durumum yok garantisi de yok. Ne yapacağımı şaşırdım bitkisel takviyeler kullanmaya başlayacağım. Çevremde ve genetik olarak çocuk sahibi olamayan tek kişi benim,arkadaşlarımın çocuklarıyla ilgili güzel bir şey yazdığımda kimisi direk karşılık olarak Allah sana da versin gibisinden yazıyor kimisi acıyor biraz daha ayrıntılı dua ediyor bana bu şekilde hissettiriyor belki de ben yanlış anlıyorum ama o acıma duygusunu hissediyorum inanın bir insan bunu mutlaka anlar. Üstüne basarak bu konuyu açmalar ,sormalar...Kim seviniyorsa bu sebepten Allahım sen gör diyorum ama sonra masum çocuklarına isabet eder duam diye ah bile edemiyorum..yutuyorum.. bazen kendimi bu sebepten kadın bile hissedemiyorum bu duyguyu eşime yaşatamadım diye. O kadar kötü bir psikoloji ki.. eşimle zamanında bazı problemler yaşadım bu yüzden tedavi olmak istemedim hemen iyice evliliğim otursun istedim evet oturdu eskisine göre daha iyiyiz belki de Rabbim doğru zamanı bizim daha iyi anlaştığımız bir zamanı bekliyor çocuk nasip etmek için veya geleceği tek ve en iyi bilen olduğu için bu sıkıntılar tekrarlanacak da o yüzden mi çocuğu nasip etmedi diye düşünüyorum benim hayrıma olduğunun farkındayım ama gene de üzülüyorum. Bende isterdim en başında çocuk olması için hiç zorluk çekmeden bir sabah mide bulantısı yaşayıp test yaptırıp hamileyim diyebilmeyi olmadı... nazar değdireceğimi sanmasınlar diye maşallah eksik etmiyorum çocuklarına düşünün o derece kendimi eksik hissediyorum çocuğum olmuyor diye korkarlar mı nazardan diye. Dertleşmek istedim kulun kula duası kabul olur diye duanızı istedim... Ve maalesefki çocuk sahibi hemcinslerimin yarısından fazlası çocuk sahibi olamayan birinin karşısında kendini şanslı görüyor, üstün görüyor, gururlanıyor ben yapabildim diye...şükretmekten bahsetmiyorum o apayrı. Geneli olmasada kadın kadının bu konuda da kurdu oluyor.