30 Yaşında Hissedilen Çocukluk: Sevgisizlik ve Yalnızlıkla Nasıl Baş Etmeli?

Question

Yaşım 30 ruhumu sorsanız çoktan yaşlandı ama çocuklar gibi anne sevgisi istiyorum sevilmek istiyorum değerli hissetmek istiyorum bana da sen nasılsın desinler istiyorum varlık içinde yokluk yaşamaktan yorul dum Annem varken yok gibi yaşamaktan sevgisizlikten gidecek  kapımın olmamasından eşimin bunu bilip daha çok yüklenmesinden yoruldum bir tane bile arkadaşım olmamasından oturup sıkıntılarımı paylaşırmayacağım kimsem olmamasından yoruldum bir yerlere ait olamamaktan yoruldum ve ben anneyim güçlü olmak zor undayım bir şey yok gibi umursamıyormuş gibi çevreye davranmak zorundayım büyümek ne kadar zormuş çok acıtıyormuş keşke hep 3 yaşında kalsaydı tek derdim de oyun oynamak olsaydı 

Answer 1

Anne olmak gerçekten çok zor her ne olursa olsun ayakta olmak zorundayız ama insan bazen sadece bi sarılacak omuz istiyo ama yok işte bazımızın nasibi eksik sevgiyle büyümemişiz büyümeye çalışmışız mecburen ama içimizdeki o çocuk hala sevgi diye ağlıyo senin suçun değil bunlar kıymetin bilinmemiş sen bi başkasının yükü olmuşsun ama kendini taşıyacak gücün varmış yine de dimdik ayaktasın şimdi sen kendini sevmeye başla en iyisi ve önemlisi o 

Comments

Yığın yığın birikmiş duygularla kendimizi değer vermediğimiz için zaten sevgi arıyoruz sevgiyi hiçbir zaman hak edene vermiyor kimse

Answer 2

Ah bende 25 yaşında kendimi 40 yaşında hissediyorum hayat çok yordu 

Comments

Biliyorum ki benim gibi çok insan var çok kadın var sessizliğin içinde kaybolan sesinin içine bastırmış Bir Yudum Sevgi bekleyen savaş içinde kendiyle