Bir kız kardeşim var ama yok gibi bişey bir erkek kardeşim var o da yok gibi bişey 3 kardeşiz ama birbirimizden kopmuşuz en çok ihtiyacım olan zamanlarda yoklar ailem annem babam şehir dışında ben memlekette tek başınayım küçük bir oğlum var teyzesini bilmez dayısını çok bilmez şimdi ikinciye hamileyim bir annem var o gelecek arada o gelir yanıma bayramda yanlarına gittim eşimle beni bıraktı oraya geri döndü babam annem torununu görsün sevinsinler diye kız kardeşim hiç yoktan olay çıkardı kavga etti zamanında sırdaşım derdimi anlattığım insan dediğim annemin babamın yanında onca laf saydı kavga etti herşeyi başıma kalktı ortaya döktü arkama bile bakmadan annemin babamın evinden koşa koşa ağlaya ağlaya yanımda 20 aylık oğlum 4 aylık hamile halimle evime geldim daha 1 hafta bile kalmamıştım yok beni kıskanıyorsun senin yaşayamadığın güzel şeyleri ben yaşıyorum kocan şöyle böyle bir ton laf haa tek bana değil değişik biri herkesle sorun yaşıyor annemle komşularla şimdi nişanlı nişanlısıyla ayrı eve çıktı annem çok şükür gitti diye seviniyor ama tabi nikahsız aynı evde yaşamalarına da üzülüyor ne anne ne baba ne büyük sözü dinliyor burnunun dikine gidiyor birgün çok pişman olacak ama iş işten geçmiş olacak ne düğününe ne özel bişeyine ne evine gitmiyorum gitmeyeceğim çok ağrıma gitti o konuşmaları herşeyi başıma kalktı sildim kendisini ne iyi gününde ne kötü gününde gitmeyeceğim evime de almıyorum kendi de zaten nişanlısından başka kimseyi istemiyor hayatında
Bazen düşünüyorum böyle bir kardeşin olacağına hiç olmaması daha iyi çünkü insan geçmişte yaşadığı güzel günler hatrına bu kadar kırıcı bu kadar saygısız olmamalı
Herşeyin hayırlısını dile demek ki böylesi hayırlıymış bazen en yabancı canından kanından olan insanlar daha da vicdanlı merhametli saygılı sevgili olabiliyor artık üzülmüyorum beni üzenleri çıkarıyorum hayatımdan böyle daha iyi hissediyorum kendimi
