Her çocuğun kendi karakteri, yaşam dinamiği var. Onu bulana kadar veya o bize bu dinamiği öğretene kadar cılkımız çıkıyor.
Ben anne değilken öğrendiğim her şeyi ilk çocuğumda uygulamaya çalıştıkça duvara tosladım.
Ama anneyken öğrendiğim şeyleri ikinci çocuğuma uygulayınca devamlı verim aldım.
İki zıt kutbu büyütüyorum, ilkinde öğrendiğim çoğu şey ikincide işe yaramıyor belki ama öğrendiğim en işe yarar bilgi sayesinde kızı hızlı çözebildim.
Bırak o öğretsin sana. Çocuğunu dinle. Uyumak istemiyor mu? Uyumasın. Emin ol zamanı gelince benden ayrı kendi dalıyor uykuya. Tek başına.
Açken ağlaması farklı, altı ıslakken farklı. Sadece onu dinlemeyi öğrenmek bile bence annelikte seviye atlatıyor.