Bazen eşimde tamam sus falan der bende ona diyorum ki sen dedin diye değil kendim susmak istediğim için susuyorum diyorum
Normalde çok konuşkanımdır. Çenem de kuvvetlidir yani tartışma anında iyiyimdir :) Evlendikten sonra eşimle tartışırken ne kadar haklı delil sunarak konuşsam arada kaynıyordu ve ben dırdırcı kadın oluyordum. Erkekler düz mantık ve sonuç odaklı oldukları için sanırım bizi kelime kelime dinlemiyorlar dolayısıyla haklı çıkamıyoruz, diye düşündüm.
Ben de o an susma kararı aldım. Hafif gerginlik mi oldu susuyorum, o ortamdan uzaklaşıyorum. Başta da belirttiğim gibi konuşkan bir insan olduğum için o kadar susunca eşim bir şeylerin ters gittiğini farkedip kendini sorguluyor. Susmak bana ıstırap gibi gelirken :) aslında olay lehime işliyo. Bir süre sonra ya o hatasını farkedip geliyor ya da o sakinleştikten sonra daha ılımlı bir şekilde derdimi anlatıyorum bu kez beni dinliyor.
Susmanı öneririm yani
Gerçekten onun üzüldüğünü görüp savunmasiz çaresiz olduğunu görene kadar konuşurum sonra öyle görünce üzülür susarim
Susarim o konusur sonra ben agzima geleni der kapatirim konuyu dahada konusmam akli basina gelene kadar
405,521 soru
12,150,164 cevap
36,566 kullanıcı