Ankarada öğrenciydim. 3 arkadaş bahçeli de yürüyorduk. Hava soğuktu kıştı. Bahçeli kafelerin falan olduğu bir yer zengin semti ve baska birsey yok yani işi olmayan gelmez. O an bunu düşünememiştik. Bir tane teyze o soğukta üstünde hırka ayağında terlik köşeye geçmiş urun urun ağlıyor. Çok çaresiz bakıyor. Gittik yanına teyze ne oldu sana. Oğlum hapiste kızım istanbulda hastanede yatıyor aradılar doktorlar gel diye. Komşularıma dedim beni otogara bırakın diye beni buraya bıraktılar dedi. Ama nasıl yani görseniz teyzeyi sizde ağlarsınız. Biz öğrenci halimizle elimizde ne varsa verdik. Sonrra teyze yavaşça gittti. Bir arkadaşıma abisi saat almış diyorki onu satalım hemenn teyzeye verelim. Saçmalama dedim abin almış olur mu hiç. Neyse aradan bir yada iki yyıl geçti ben o teyzeyi aynı yerde aynı senaryo ile bir daha gördüm. Bizim ciğerimizi parçalayan o teyze meğer bi şarlatanmış. Bizim üç kuruş paramızı alırkende hiç vicdanı sızlamamış. Şimdi böyle bir durumla karşılaştığımda direkt polisi arayalım once onlardan yardım isteyelim diyorum. Zaten yalancılar kendini hemen belli ediyor o zaman. Şimdi çok şükür maaşım var yardım etme imkanım var. Elimden gelenin fazlasıyla yardim ediyorum gerçektten ihtiyacı olan yakınlarıma. Zaten herkesin ailesinde muhakak oluyor gerçekten durumu kötüler. Yada arkadaşlarımın aracı olduğu kişilere ediyorum.