Şuan 6 aylık olduk teyzoşlar çok şükür. Ama o süreci size anlatmak istiyorum. Allah kimseye yaşatmasın. 2. Seseryanimdi. 15.10.19 da kızımı özel hastanede doğurdum. 12.10.2020 de oğlumu coronayla doğurdum. Seseryani isteğe bağlı yaptırmıştım. Son kontrolüme gittim aynı dokturumdu cuma günüydü. Eve geldim bir ateş bastı beni. Doğumun son günleri diye kaynanam ve eşim hamilelikten dolayı demişlerdi. Cumartesi gündüz duş aldım ateşim düştü ama gecesi yine bir üşüme titreme krizi. Pazar günü tamamen ateşim yok sabah. Kızımın altını açayım dedim altını kokladım bir şey yok. Yinede değiştireyim dedim kaynanama, bir açtım altına yapmış. 1 yaşında bebeğin tuvaleti ılahaki kokar kızlar. Eşimi aradım gel al beni koku ve tat yok dedim inanmadı ama yinede geldi götürdü test verdim. Pazartesi sabaha karşı 6 gibi e devletten baktım pozitif evi komple kaldırdı eşim. Ne yapsak ne yapsak derken, pazartesi öğlene doğru sancim tuttu zaten 1 hafta önceden sancim vardı ara ara nste de çıkıyordu ama 36 haftalık olduğu için Ak ciğerleri henüz küçük dedi ve dayanabildiğin yere kadar dayan demişti. Mecburen ambulansı aradık evdeki herkes karantinada annem yok babam yok. Tek başıma şehir hastanesine sevk edildim yalnızlık o kadar kötü ki anlatamam sizlere. Gittim 5 saat boyunca orda da nst ye bağlandım. 90 vuran sancim vardı ama bende sadece adet sancısından daha hafif bir ağrı vardı. Ama belim kopuyordu. 5 saat boyunca doktorlar kendi aralarında konuşmuşlar ve sexeryana onay verdiler. Odaya alındım üstüme önlüğü filattilar al giy diye odaya hiç kimse girmedi. Ardından 10.30 gibi sedyeye alındım ve ameliyathaneye doğru yola koyulduk. Ama tam kapıdan girecekken acil bir hasta gelmiş coronali beni beklettiler. Abartısız 45 dakika sedyenin üstünde bekledim. Ardından içeri alındım spinal yapıldı sedyeye alındım karnıma tentiridiyot dökünce soğuk diye bağırdığım. Bir kaç dakika sonra etraf karardı bir uyandım bebeğim doğmuş. Odaya alındım 2 gün boyunca hiç bir şey vermediler eşimin arkadaşı güvenliğe eşyaları verirken içine abur cubur koymuştu sagolsun onu yedim. Hemşireler o kadar kötüydü ki Allah onlara acıların en büyüğünü yaşatsın. Onlar yüzünden ağır psikolojik hapları yuttum çocuğumu kabullenemedim. Çünkü çocuğu kapının ağzına koyup yeni seseryandan çıkmışken gel kendin al dediler cogugu. 6 saat boyunca garibim üstü çıplak hastanede bas bas bağırıyordu ağlayarak. Sabaha karşı bir hemşire geldi Allah razı olsun o giydirdi yanıma getirdi. Ama 2 gün boyunca kimse çocuğu kucağıma vermedi. Odaya hiç kimse girmedi. Doğru düzgün alipta emziremedim bebeğim sarılık oldu hastaneden çıkarken. Resmen işkence ettiler öncelikle birisi vardı. Seseryani olanlar iyi bilir odaya alındığınızda ve narkozu attığınızda üstünüz başınızı giydirmeye yardım ediyorlar. Ama bana kimse yardım etmedi. Hasta bezini yüzüme fırlatıp kalk kendin tak ben senin a.mınin kokusunu çekemem dedi. O gün o kadar çok üzüldüm ve o cümlesine o kadar çok ağladım ki ertesi gün bütün ölüm belgelerini imzalayıp zorlada olsa çıktım. Allah belalarını versin inşallah