3 haftalık yeni doğum yaptım anneannem ve gelini yani yengem bebek görmeye geldiler. Geçen senenin başında 40 günlük bebeğim vefat etti acısı beni okadar yıktı perişan etti ki yerini tutsun diye resmen bebek yaptım şükür bana çok iyi geldi sardı yaralarımı tüm acılarım hafifledi sanki tabi onun yeri ayrı 26 yaşındaym ama evlat acısından sonra hep saçlarım beyazladı gerisini siz düşünün. Anneannem bir kere bile bebeğimi kucağına almadı yüzüne bakmadı tutup dediki ; Bu bebeğin güzel değilmiş öteki çocuğun güzeldi. Ilk duyunca idrak edemedim nasıl bir insan evladı bu cümleyi kurarken vicdani sızlamaz ben acısını unutmak için çırpınırken tokat gibi çarptı acısı suratıma bunu bana nasıl yaparlar.bu evladım da bi melek buna nasıl çirkin derler. Yengemde onaylıyor ordan. Hiç bir şey demedim diyemedim ağlamamak için zor tuttum kendimi ama okadar bozuldu ki moralim birdaha hiç konuşamadım içimden gelmedi baktılar suratim asık kalkıp gittiler