Daha önce konu açmıştım. Eşimin arkadaşı ile benim arkadaşımı tanıstırdık. Çocuk tam kızın istedigi gibi. İşinde gücünde, dinine baglı, kendi işi var. Çocuk dedigim 34 yaşında, kız 24 yaşında. Çocuk ailesi ile yaşıyor. Anne babası hasta. Annesi alzehemir hastası. Bu yüzden işten direk eve gidiyor ve yemek temızlık yapıyor. Kıza karşı aşırı ilgisizdi. Sabah bi günaydın mesajı atardı. Bi de akşam en fazla yarım saat konuşurlardı.Kafam çok dolu falan derdi. Yok telefonda konusma yı sevmezdi. Bir güzel söz yoktu. Bi gün otururken evlenince eşimin omzuna kolumu atarım. Al sana bu ilgi işte yeter dedi. Arkadaşıma yapısının böyle oldugunu hep söyledim. Arkadaşım ayrıldı çocuktan. Ama hep aglıyor. Benımle görev gıbı konusuyor du dedi. Çocukta üzgün ama kızın haline gercekten uzuluyor um. Keske tanıstırmasaydım. Acaba barıstırmaya mı calıssak.