0 oy
1,675 göst.
Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde (106 puan) tarafından
1 hafta once dogum yaptim ama hala alışamadım iyilesemedim odadan.cikmak.istemiyorum kimseyi görmek istemiyorum herkes bebekle oynuyo ama ben sadece emzirip altını alip yatırma derdimdeyim alışamadım sanki bebeğe böyle annelik duygusunu daha yaşaamıyorum galiba beni lütfen eleştirmeyin kimseye bişeyde diyemiyorum sürekli.aglamak geliyo esimin ailesi geliyo onların gelmesini istemiyorum hijyenlerine dikkat etmiyorlar çok bunaldim geçicek mi.bunlar yoksa gidiyim mi.pskologa salona.gitmek.istmiyorum yemek yemek istemiyorum.cok kotuyum

33 Cevaplar

0 oy
(255 puan) tarafından
Canım hepimiz aynı durumu yaşıyoruz bebegim surekli uyusun istiyordum aglamasina dayanamiyordum birakip baska odaya gitmek sesini duymak istemiyordum ve benim evimde kalabalıktı ilk doğum yaptığımda cok gurultu yapiyolardi sinirden agliyordum devamli ablam ve yeğenlerim gelmişti başka şehirden onlar giderken benide götürün bununla( oğlumla :D ) beni yalnız birakmayin diye aglamistim. Ama çok şükür geçti şimdi 7 aylık oldu 1 dakika bile yanimdan ayırmıyorum uyurken bile onu izliyorum çok başka bir duygu annelik seninde geçecek merak etme hepimiz geçtik o yollardan sonra benim gibi hatırlayıp güleceksin...
(106 puan) tarafından
Insallah insallah
-Reklam-
0 oy
(160 puan) tarafından
Benzer şeyler yaşamışız en azından misafir konusunda ben doğum öncesi söylemeye başlamıştım 40 çıkmadan misafir istemiyorum diye daha hastaneden çıkmadan odayı doldurdular sabır dedim insan yalnızca annesini istiyor yanında onunla rahat ediyor kayinvalideme nazikçe izah ettim annemden baska kimseyle rahat edemiyorum lutfen beni anla dedim sağolsun anlayışla karşıladı şimdi 15 günde bir gelip bi gece kalıp gidiyor o bebekle oynarken bende evimi temizleyip kendime zaman ayırıyorum sabırlı ol hepsi geçecek bebeginle olabildiğince temas et bi bakacaksın nefes alma sebebin olmuş bol bol du et rabbim yar ve yardımcın olsun sen annesi oda bir melek ve sadece sana ihtiyacı var kokundan kucağından mahrum etme onu eşinden daha fazla destek al arada balkona çıkıp biraz nefes al umarım çabucak atlatırsın dualarım seninle güzel anne 
(106 puan) tarafından
Amin canim teşekkür ederim keske benimde esimin ailesi seninki gibi anlayışlı olsa
0 oy
(65 puan) tarafından
Sezeryen doğum sonrası eve geldim ödemin vardı çok ağrım vardı kapıyı kayinpederimle gorumcem açtı ,ev darma duman gürültü patırtı , ortalıkta koşan çocuk.kendimi camdan atasim geldi,bebek çığlık çığlığa ağlıyor herkes bişey diyor ben ayağa kalkamıyorum.kucuk doğmuş elbisesi üstüne olmuyor.yardim için gelmişlerdi ama.keske evlerinde bı tencere yemek yapıp getirip bırakıp gitselerdi.esimi dindon ettiler git onu al ,bunu getir.en sonunda eşim gelmeyin dedi
(106 puan) tarafından
Ne güzel benim eşim yapamaz öyle iste sanki çok bi yardımları dokunuyo gibi
0 oy
(114 puan) tarafından
Fazlasını yaşadık eşimle her şeye bağırır adamı azarlardım oda hiç alttan almazdı boşanma için dilekçe bile vermeye karar verdik kızımız 5 aylık oldu şuan gülüyoruz o halime her şeye ağlardım 
0 oy
tarafından
Herkes aynı şeyleri yaşadı canım. Bende hep ağlıyordum. Bebeğime karşıda bir sevgim yoktu. Beni çok gördüğü için ve onun için doğum eziyeti çektiğim için bebeğimi suçlu gibi görüyordum. Tabiki saçma şeyler ama insan o zmn mantıklı dusunemiyor. Şimdi kızım 11 aylık Allah'ım nasıl tatlı nasıl güzel. Bir gülüşü ömre bedel. 
0 oy
(483 puan) tarafından
Kuzum hepsi gecicek bende oyleydim hele sigara icip gelirlerdi delirirdim cocugumu aldim krndim baktim hem sezeryanliydim daha cabuk toparlandim cocuguma bakicam die cocuguna odaklan sadece lutfen onun srnin sevgine cok ihtiyaci var seninde onun sevgisine 1 haftaya hicbseyin kalmicak cogumuz bunlari yasadik 
0 oy
(9,122 puan) tarafından
Lohusa depresyonu 6 haftaya kadar geçiyor, daha fazla devam ederse psikoloğa gidersiniz. Ama yaşadıklarımızın normal olduğunu da bilin. Hayatınız geri dönüşü olmaz şekilde değişiyor, hep önceliği ele alan ve size muhtaç bir canlı her şeyi değiştiriyor. Kızım 18,5 aylık hala bazen eski hayatımı özlüyorum ama ardından iyi ki var diyorum. 
0 oy
(154 puan) tarafından
Hayırlı olsun Rabbım analı babalı büyütsün inşallah ben de öyleydim çok ağladım ben haketmiyormuşum niye bu kadar çok istedim diye sonra bebeğimle yalnız kaldıkça alıştım herşeyini kendim yapmak istiyorum kimse benden daha fazla ilgilensin istemiyorum bu dünyada en büyük sevgi evlat sevgisiymiş inanın bu günler geçiyor 
0 oy
(40 puan) tarafından
Okadar iyi anlıyorum ki seni geçecek bu günler merak etme bende çok kötüydüm sürekli aglıyordum istemiyordum bebegim simdi 4 aylık herşeyden cok seviyorum onu    biraz sabret 
0 oy
(346 puan) tarafından
Haftamiz ayni bende oyle herkes kizimi seviyor sesleniyor ama ben surekli emzir altini al uyut dongusundeyim uyanik bırakamiyorum tek oda icinde gunum geciyor agliyorum habire nasil gecer bilmiyorum
0 oy
(66 puan) tarafından
Aynısı bndede oldu 4 aylık kızım şuan bnde ağlıyordum kimseyi istemiyordum kalabalık oluyordu kimsenin gelmesini istemiyordum kimseye birşey diyemiyordum hep ağlamak istiyordum alisanamistim ben çocuğu dahi istemedim ama sonradan alıştım kızıma bazen halada bunaliyorum sıkılıyorum ama yanında anlayışlı herşeyi yapabilen bir destekçi olması şart benim yanımda kimse olmadı eşim yardımcı olmaya çalıştı hep kendini üzme hepsi gecicek
0 oy
tarafından
Çık biraz hava al. Once kendini iyileştir. Haftalik bebek emer ve uyur zaten..

Kendini odullendir 
0 oy
(58 puan) tarafından
Merhaba sevgili anne öncelikle şunu söylemeliyim ki bu duyguda yanlız değilsin ilk çocuğumda doğum yaptım ve filmlerdeki gibi duygulanıp ağlayacağımı sandım ama olmadı onu görünce hiö birşey hissedemedim emzirdim yatırdım alt değiştirdim yani sadece mecburi bakımlarını yaptım aşı dışında dışarı hiç çıkmadım kendime bakmadım devamlı birşeyler yedim kimswyle konuşmak istemiyordum.annem dahil başkasına verince de kıskanıyordum. 1 yıl sürdü. Ben oxaman lohusa depreayonuna girdiğimi anlmadım tabi. Şimdi ikinci bebeğim oldu çok korktum hamileyken aynı şeyleri yaşarmıyım die. Ama doğuödan sonra çok duygulandım ağladım. Doktoruma ilk doğumda yaşadıklarımı anlatınca sakın D vitaminini aksatma dedi. Şimdi okadar rahatım ağlamsı uykusızluk herşeye sanki programlanmış gibi normal geliyor yeri geliyor eşime anneme bırakıp 1 saat kemdime zaman ayırıyorum. Bazen ev işini erteleyip yatakta uzanıyoruz bebeğimle. Herkez aynı duyguyu yaşayacak die birşey yok biz böyleyiz kendini sal rahatla. Hijyen olarak öpmesinler yeter ver duş al 15 dk koş gel kapını kitle müzik dinle. Komik video aç. Kuran biliyorsan oku.inan 1 gün bile depresyona girmesim bu bebeğimde. İşe başlıycam 5 aylık plan yaptım ama yüzde yüz olacak diede düşünmüyorum teslimiyette önemli. Sen annesin ama onun herşeyine yetişeceksin die birşey yok. Sabret dua et zamanın tadını çıkar. Sevgilerimle

İlgili sorular

0 oy
6 cevap 372 göst.
4 Ocak 2023 3-6 ay arası bebekler kategorisinde Kubra1234 (101 puan) tarafından soruldu
0 oy
23 cevap 1,091 göst.
15 Mart 2022 Doğum Sonrası Anne kategorisinde Suzan01 (174 puan) tarafından soruldu
0 oy
1 cevap 347 göst.
13 Haziran 2024 Yenidoğan (0-3 ay) kategorisinde hayal34 (80 puan) tarafından soruldu
0 oy
6 cevap 632 göst.
...