Yorumları okudum öyle çok canım sıkıldı ki. Ayni durumdayim kızım 10 Eylül doğumlu, o zaman işe başlayacağım. Kayınvalidem köyde kalıyor annem de 1.5 saat uzaklıkta başka şehirde. Zumremi 2 sene ben idare ettim beni de artık seneye o idare edecek. 3 gün ders alacağım ama o 3 gün de nasıl olacak bilmiyorum. Kayinvalidemle sorunum yoktu ama lohusalıkta her yaptığı, her dediği battı. 68 yaşında elleri titriyor ama hala çocuk bakma, çocuğa banyo yaptırma derdinde. Kızımın ağzına 50 günlükken elma koydu sonrasında hayır dememe rağmen kaç kere kızıma saçma sapan şeyler yedirmeye çalıştı. En son eşim konuştu öyle bıraktı .Sevgisinden sabrindan şüphem yok ama 10 dk kucağında bile tutamiyor gücü yok. Eminim ki ilerde de benim yaptırmadığım şeyleri hep yaptirmaya falan çalışıp çocuğumun karşısında beni hep sınır koyan, çocuğunu sevindirmeyen bir anne konumuna sokacak. Ben neye doktor zararlı dedi desem amann onlar ne bilir biz de yaptık modunda. kızımı bakıcıya vermem bir hafta annannesi bir hafta babannesi bir hafta da teyzesi(kendi kızkardeşi) bakar diyor. Öyle çocuk mu büyür Allah aşkına? Her birinden bir huy kapar. Ben en azından bir düzen olsun hep aynı kişi olsun istiyorum. Annem de her hafta gidip gelemez çünkü evde babam ve kardeşim var ve de kendi sağlık durumu da müsait değil. Evde birinin kalmasını ben de istemem kendileri de müsait değil zaten olmaz. Eşimle annesi ve teyzesinin bu yedirme mevzusu yüzünden tartıştım. Bizde kalsa kesinlikle ya kayinvalidemle tartışacağız ya eşimle aramız acilacak. Yakın arkadaşlarımızın çocuğuna kayınvalide bakıyordu ve işin sonunda bosandilar. Sebebi de çocuktan sonra çok içli dışlı olmaları oldu aileyle. Diğer türlü de tamamen yabancı birine ne şekilde güvenirim bilmiyorum. Mecbur bakıcı tutacağım ya da bir sene daha dişimizi sıkacağız ben yine izne ayrılacağım. Ülke şartlarında tek maaş çok cok zor. Eşimin de dersi az oluyor umarım program bı şekilde ayarlanır ve kendimiz bakıp hallederiz.