Yaparsın canım benim zor gelse bile kendini zorla. Yani şöyle anlatayım aslında. Benim yengem annesinin alt katında oturuyor. Yengem doğum yaptığında malesef istemedi ama sezeryan olmak zorunda kaldı. Doğal olarak zor toparlar diye bir de tek kız oldupu içinn mi ya da ilk torunu oldupu için mi bilmiyorjm annesi çok müdahil oldu. Bebeğe ilk andan itibaren annesi bakmış yani. Öok üstüne titremiş olabilir hevesli oluyo insan heyevanlı oluyo ama abartmış biraz. Öyle ki çocuk 8 aylık oldu hala anneannesi yıkıyormuş yengem yıkayamıyor... çıt çıkmayacak, kendi evinden başka yerde duramıyor çocuk hiçbiyere çıkarmamışlar hiç insan görmemiş çok yabancılıypr. Annesinin evi üst kata dedim ya üst kata çıkardığı zaman bile uyumuyormuş sürekli ağlıyor bağırıyormuş çocuk... ben de böyle olmasından korktum ve çocuğumla aramdaki bağın güçlü olmasını istedim. Zqten annem de allah razı olsun sadece gereken yerde müdahale etti geri kalana sen yapacaksın yapmak zorundasın yanında her zqman biri olmayacak diyerek bana gerçekleri gösterdi hrp hazırlamaya çalıştı beni o zorlu döneme. Mesela ilk banyosunu da ben yaptırdım ben tuttum ben köpükledim annem sadece su döktü ilk üç banyoda annem su dökerek yardım etti sonraki diğer banyolarını sadece ben yaptırıyorum. Aynı şekilde doğum oldu ertesi gün taburcu olduk ve eve geldik. Alt açması olsun emzirmesi olsun kesinlikle sürekli dürtmedi beni annem yani çünkü bi kez söyledi ve ben de yaptım allahın yardımıyla oldu. Meme ucum vardı ve bebeğim de emiyordu. Sütüm de geldi ve rauına oturdu herşey. Uyku olarak da sanırım ilk 4 gün uyku uyumadım bir an bile uyumadım. Uyutmadığından değil bebeğimden gözümü alamıyordum çok mutlu oluyprdum ve aynı zamanda çok tedirgindim hani uyuyakalırsam ve acıkırsa, uyursam ağlar da duyamazsam diye uyumadım. Doğal olarak annemin gelmesine gerek kalmadı ağlatmadım çünkü hiç sürekli emzirdim sürekli altını kpntrol ettim tmaamen kuzucuğa odaklanmıştım. İyiki de öyle yapmışım yoksa ben çok kötü depresyona girerdim eşiğinden döndüm çok şükür. Her emzirmemde dua ediyorum her elime alışıöda salavat getiriyorum sürekli onunla konuşuyorum sanırım kucakçı oldu tuvalete bile göndermiyo öyle zaman oluyo ki sifonu çekecek bi saniyem olmuyo uyumuyorsa be yanında değilsem ortalığı birbirine katar bağırır. Ben d3 bağırtmak istemiyorum ve o uyurken yapıyorum işimi gücümü. Eşimin bu konuda pek yardımı dokunmadı ilk baş o afalladı biraz. .. ama şimdi şimdi çocuk el2 avuva geldikçe ballandıkça ballanıyor ve babası da alıştı artık kucağına alıyor kısa süre de olsa seviyor konuşuyor bir kaç gündür herşey daha da güzel ^.^ daha da güzel olacak Allahın izniyle. Rabbim kolaylıpını veriyor sakın kendini yapamam dğye şartlama. Kimler kimler çocuk büyütmüşş sen mi yapamayacaksınn??
