Herkesin gorevi var. Robot evi supuruyor, ben ortalik toplamaca, yemek disardan geliyor, camasir bulasik makinasi eşimde. Oglum uyudukça kipır kıpır yerimde durmadan devamli iş. Yorucu, yardimci baktim haftanin 3 gunu bulamadim kimseyi, daginikligi pisligi seven birii hic degilim. Gunluk yayintimiz bile gözüme batiyor. O yuzden kostura kostura yapmaya devam ;) oglum okuldan gelince onunla ilgileniyorum, eşim gelince buyuk oglanin sorumlulugu ona geçiyor,oynar, onu yatirir yapcagi işi yapar, Ufakligi da uyuttukmu bizden iyisi yok. Sonra kendimize kaliriz. Illaki yetemeedigimiz anlar oluyo iste birinin destegine ihtiyac duyuyoruz amaa çok sukur halimize.