Çocuk olana kadar gayet iyi gelindim. Ama çocuk olduktan sonra her şeyine karışılması ve yok dediğim şeylerin ben yokken yapılması sebebiyle 1 yılın sonunda patladım ve kayınvalidemle bir konuşma yaptım. Benim gözümde onlar eskisi gibi değildi şimdi ben de onların gözünde değilim. Sesimi bunca zaman cikartmadim ama artık beni çok yiprattigi için tüm düşüncelerimi belli ettim. Şimdi de benden çekiniyor ama bu duruma gelinmesinin sebebi tamamen kendileri. Kendimi ezdirmiyorum, bunca zaman kirmamaya da çalıştım ama bı yerde konuşmaya mecbur bırakıldım yoksa gerçekten sinir krizleri geçiriyordum.