Amin canim, benim kayinvalidemlerde oyleydi, buyuk kizim cok huysuzdu, bir iş olunca, bitene kadar artik kizimin dudaklari kururdu, birak yapma yada dur ben yapayım demezlerdi bir gorumcem vardi, oda sabah yardim ederken soylene soylene yapardi, bazen gicikligima ben toz alirken oda ardimdan tekrar aliyordu, tuvaleti yikardim ardimdan ben yapmamisim gibi tekrar girip yapiyordu, annesi de demiyordu terbiyesiz kizim senin ne bu halin. Market alisverisi olurdu kaynanam sen git derdi, ben giidnce kavga cikarirdi,bundan sonra markete sen gideceksin diyordu, pazardan yesil elma alırlardı, o elmalar benin der kimse dokunmasin diyip killere koyardi, kaynanam demezdi bununki de nefs belki cani ister, neden sskliyosun, biterse yine aliriz diye hic birsey demezdi, bi hamilelik gecirdim orda, okadar carsi pazar yaparlardi bi Allahin gunu demezlerdi kizim canin birsey istiyormu diye. Vallahi sabrettim, kizim cok huysuz olunca kaynanam kaldiramiyorum deyip ayirdilar bizi. Ben bu zamana kadar hic kalbini dahi kirmadim