Ben de çok git gel yaşadım.. Yaş desin bırakabiliriz filan diyordum. Sonra gece beslenmesini keserim yaş diyince dedim. Şimdi gece beslenmesini kesmeye de kıyamıyorum. Bi sene uyumadım bi sene daha uyumasam ölmem ya çocuk ömründe bir kez anne sütü alacak diyorum.. Ama bu tamamen senin takatine bağlı bence. Emzirmekten kaynaklanan sorunlardan bebeğine stresli yaklaşıyorsan kes bence. Stressiz bir anne alacağı anne sütünden kat be kat faydalı her anlamda. Ben stresimle başa çıkamasaydım kesinlikle kesecektim çünkü minicik bebeğe içten içe kızıyordum, onunla vakit geçirirken tükenmişlik hissediyordum. Şimdi ne kadar yorulsam da Bi şekilde kendime geçeceğini telkin ediyorum ve kendime inanıyorum. O yüzden emiyor, uyumuyor napayım tadını çıkarıyorum, oynuyorum gülüyorum. Yarım saat uyursa yarım saat dinleniyorum bi saat uyursa bir saat uyumazsa oynuyoruz. Sabırla uyumasını bekleme girişiminde bile bulunmuyorum çünkü o beklenti de strese sokuyor. Kendi canı isteyince belli ediyor zaten o zaman uyutuyorum. Emmeye kalkarsa yanında yatıyorum istediği kadar emiyor. Vallahi bazen akışına bırakmak, kendini bebeğe bırakmak çok iyi geliyor. Yapabilirsen, bünyen, psikolojin dayanabilecek güçteyse, o kadar gücün kaldıysa daha doğrusu :) bir dene tavsiye ederim. Olmazsa sonra kesersin.