Lohusalık depresyonu geçiren oldu mu ? Bende ki belirtileri yaşayan oldu mu ?

Question

Merhabalar bunları buraya yazmam ne kadar doğru bilemiyorum ama psikolojik olarak hiç iyi değilim. Çocukluktan beri hiç arkadaşım yok benim için hep sorun oldu bu edinmeye çalıştım ama hep ya kullanıldım yada ertelendim. Bir bebeğim var üç aylık çok şükür sorunumuz yok ama çok boşluktayım. Bir mesleğim de var şuan izindeyim. Hep insanları mutlu etmeye çalışıyorum onlar mutlu olmayınca bütün günü kendime zehir ediyorum. Karşı tarafın önem vermediği şeyleri kendime sorun ediyorum mesela ben sana canım dememişimdir ama karşı taraf bunu sorun etmez ama canım demedim acaba alındı mı üzüldü mu diye o gün aklıma takılır kendimi suçlu hissederim. Ya uyku sorunu çekerim ya da sürekli uyumak isterim asla düzenli olmaz. Eski olayları özellikle kötü olayları sürekli düşünüp üzülürüm. İkinci sınıfta benimle dalga geçtikleri olay aklıma gelir ağlarım. Hiç birşey yapmak istemem bir anda bütün hevesim kaçar planladığım şeyi yapmam. Mutlu isem moralimi bozan birşey olduysa o an bir anda ruh halim değişir ve öyle kalır o gün. Bir düşünceden diğer düşünceye atlarım kafamda mesela ilkokulda ki oyunu düşünüp bir anda oyunlardan telefonda ki oyunları aklıma getiririm telefon düşününce eski bozulan telefon aklıma gelir sonra bozuk telefonun içindeki resimler vs o şekilde sürer gider. Kırk tilki misali. Dışarı çıkmak istemem beni dinleyen biri anlattığım şeye benim yaşadığım şeye inanmıyorsa o öyle değildir diyorsa bir anda soğurum ondan sanki yalan söylüyormusum gibi davranıyor olarak algılıyorum direk. Çok şey var daha nasıl atlaticam bilmiyorum çok uzun zamandır bu şekilde şuan aklım yerinde iken ve hafizamda toplanmışken çoğu şeyler yazmak istedim biraz olsun şu an rahatlamak istedim destek olur musunuz moral olarak teşekkür ederim helal edin hakkınızı

Answer 1

Selamünaleyküm kardeşim öncelikle bunlar çok normal bende çok zor geçirmiştim o dönemi sana tavsiyem sürekli El Fettah ismi şerifini zikret gönlüne sükunet inecektie Emin ol 

Answer 2

Insanin en yakin arkadasi ya annesidir ya da esidir.esinizle dertlesin.o sizi dinler anlar.ama uzun suredir boyle devam ediyorsa bir yardim alin bence.bir de hayata bir defa geliyoruz bu guzel deyerli zamani kimseyi mutlu etmek icin kullanma onemli olan senin ne istediyin senin nasil mutlu oldugun bos ver birine canim dememissin diye uzme kendini.alinacaksa da alinsin senin tatli canindn onemli degil ki.

Answer 3

Birbirimize çok benziyoruz. Şimdi 32 yaşındayım uzun süredir de anlattığın gibiyim. Daha bugün tüm bunları senin gibi derinlemesine düşünüp kendi kendime sinirlendim, kendime bşrdaha böyle davranmayacağım diye söz verdim. Ertesi gün yine aynı kişi olacağım ama en azından deniyorum. İnsan tekrarlayarak alışkanlık edinir. Anlattığın şeyler lohusa iken tabiki ağır geçer bu çok normal. Kendine izin ver ve şefkat göster. Bebeğine odaklan. Zihnim hep bulanık benim de o ana dönemiyorum. Benden çok şey aldığının farkındayım ama bir gün değişmek için herşeyin farkındayım. Sende farkındasın kendin için bişeyler yap kendin için yaşa önceliğin kendin ol. Bir de çocuk kitabı var bebeğine de okumak istersin belki. Adı belki kesinlikle oku. 

Answer 4

Balık burcu musun yengeç mi :) bu yaşadıkların birazda şu dönemle alakalı sanırım evlere tıkılı kaldık hem pandemi hem kış, bahar gelse yaza ulaşsak her şey daha güzel olacak psikolojik açıdan (umuyorum), kitap okumanı tavsiye edebilirm, kendinle bıraz fazla baş başa kalmış gibisin.