Rica ederim canım, valla en iyisi kendini onun yerine koy. Ben hep o bana uysun değil ben ona uyayım istedim çünkü bende zorla bana birşey yapılmasını istemem. Uyku konusu yemek konusu vs. Hep böyle düşündüm doğduğundan beridir kendimi öyle şartlandırdım onu takip ettim ona göre yol çizdim çünkü her bebek bir değil, hepsi aynı şeyi sevmez aynı saatte uyumaz aynı şeyden hoşlanmaz. Hepsi birbirinden özel ve farklı.. Benimkinde daha şimdiden büyük bir inat var onu gördüğüm an bıraktım ki o da yaklaşık 2 3 aylıkken başladı hiçbir şekilde kendi istemediği şeyi yapmaz, istemediğinde ağzını kitler, ağlar kaçmaya çalışır kusar rahatsızlığını öyle güzel anlatıyorlar ki aslında sadece gözlemlemek ve kendimizi onun yerine koymamız gerek. Biz bile kaç yaşına gelmişiz bazı şeyleri sevmiyoruz, istemiyoruz dünyanın herşeyine alışmış olmamıza rağmen onlar ne yapsın herşey de bize muhtaçlar ve sadece bizim onları anlamamızı bekliyorlar. Sakin davran, yemedi mi yarım saat sonra tekrar teklif et, 2 kaşık mı yedi yarım saat sonra tekrar, bizim kadar yemesini de bekleme. Şöyle düşün daha küçükken sadece emerken biz onun doyduğuna güvenip memeden çekiyorduk değil mi çünkü kendisi geri çekiliyor bırakıyordu, daha yenidoğmuşken bile bunu anlatabilirken biz büyüdükçe onun doydum dediğine inanmıyoruz. Bak bende aşırı rahatsız oluyorum istiyorum ki yaptığım şeyi bitirsin ama onun midesi ne kadarlık ki? Sadece süt veya mama ile beslenmeye alışan midesine giren gıdalar ona daha ağır geldiği için daha çabuk doymasına neden oluyor