Lohusa sendromu

Question

Yeni doğum yapan annelerin yardımına ihtiyacım var .  4 yaşında bir kızım vardı şimdi ikinci kızımı kucağıma aldım 10 gün oldu çok garip duygular içindeyim hangi kelimeyle nasıl anlatıyim bilmiyorum psikolojim çok aşırı bozuk anne olduğuma pişmanım herşeyi tekrar baştan yaşama fikri beni aşırı derecede geriyor büyük kızım o kadar uyumlu bir çocuktuki kardeşi olduktan sonra bütün huyu suyu değişti kendimi ona karşı suçlu hissediyorum kardeşini istemediği için zorla ona bunu yaşatıyomuşum hissi var şuan kocam ve kendimde dahil kimseyi sevmiyorum arada dışarı çıkıyorum belki iyi gelir diye ama yok evde tek başımayım tek yapmak istediğim bağıra bağıra ağlamak çocuklara zsrar vermek aklımın ucundan geçmiyo ama kendim için aynı şeyi söyleyemicem nefes bile almak istemiyorum ne yapsam nasıl yapsam geçer 

Answer 1

Bende oyleyim suan cok tuhaf hicbirsey beni mutlu etmiyor Allah sabīr versin insallah

Comments

Çok zor bişey amin hepimize

Answer 2

Benim ilk bebeğim bana da arada darlık geliyo ama bu dönemler geçici diyolar siz daha iyi bilirsiniz tecrubelisiniz. Onlar bize Allah'ın emaneti bize muhtaçlar ve hiçbir suçları yok elimizden geldiğince iyi bakmak zorundayız hem onlara hem kendimize bizdeki can da emanet. Kızınıza da haksızlık değil aksine yol arkadasi yetiştirieceksinjz ne mutlu bi kardeşi var siz bu dünyadan göçünce birbirine destek olacaklar. Çocuk bakmak çok zormuş başıma gelince anladım ama tüm zorluğuna rağmen bebeğimin bu dünyadaki tek sığınağı ben olduğumu düşününce güç kuvvet geliyor sizde öyle düşünün ve imkan varsa anneniz falan gelsin yanınıza yada siz gidin yalnız kalmayin

Comments

Ağlarken en çokda canımı yakan şey bi annem olmaması saçımı okşasın ben varım kızım desin annem bakar deyip bir saat bile olsa kafam rahat uyusam

Answer 3

Bende yeni doğum yaptım evde 2çoçuk daha var bu3. Üstelik 2normal doğumdan sonra sezaryan oldum ve 10gün yatağa mahkum kaldım şimdide canım annem kovid hastanede yatıyo durumu kötü herşey insan için benim bebeğim olmasaydı gidip anneme bakardım ama sınuçta bile isteye yapıyoruz bebelerin ne suçu var gökten inmediler ya bütün gün iş yemek sendroma girmeye vakitmi var 

Comments

Öyle valla sendrom felan giremedik iş güç bitmedi :D

---

Kadının en büyük düşmanı gene kadın bende sezeryanım 3.gün evdeki kızıma yemek yapıcak bişey yok kocam işte diye çıkıp market alışverişi yapıp gelip yemek yaptım 10 gün yatmadım misafir ağırladım hasta bile olsa bir annem yok çocuğu kendim yaptığımında farkındayım kınadığınızı yaşamadan ölmemeniz en büyük dileğim

---

Sizi yoran yıpratan şeyler bunlar böyle hissetmeniz normal. Ben sadece lohusa depresyonuna yok atak haftasına yok iki yaş sendromuna karşıyım . Yani sürekli aklınıza depresyon kelimesi gelirse kendinizi o enerjiye suruklersiniz . Mesela Haftaya çocuğun atak haftası eyvahlanirsaniz o enerji de çocuğa geçer huzursuzlanir. Ya da her dediği yapılan yesin icsin ağlamasın diye çocuğa telefon verip istediğinde çok baktın yok derseniz ikiden önce girer sendroma.  Ben böyle şeylere karşı söylüyorum .yorulmuş yıpranmış olmanız çok normal durup dinlenmeye sakinliğe huzura ihtiyacınız var bu da ancak sizin. Eliniz de yine

Answer 4

Geçmesini beklemekten başka bir şey gelmiyor elden. Gizli gizli ağlamaktan helak olmuştum. Kendime bir şey yapmaktan çok korkuyırdum ve yaparsam geride kalanların ne yapacağını düşünüyordum sürekli. 

45 günlük olduk, birkaç gündür iyiyim diyebilirim. Ki benim hamilelik de aynı geçti. Sabırla geçmesini bekleyin. Çok zor biliyorum... Allah yardımcınız olsun.

Comments

Amin sağolun allah yardımcımız olsun inşallah

Answer 5

Bende aynıydım 6 kere tüp bebek yaptırdım ona ragmen bebeği gördükçe sevesim gelmedi canimin acisini hep ona bağladım falan... ama zamanla grciyor birilerinden destek al bence.. benim 40 gün  bebegime annem baktı  sonradan gecti ama.şimdi işin  keyfindeyiz artık  iyikide olmuşsun diyorum. 

Comments

Yardım alıcak kimse olmaması birazda işleri zorlaştırıyor inşallah buda geçer

Answer 6

Ne mutlu size ki yanınızda 2 tane yol arkadaşınız var. Benim ilk bebeğim olmasına rağmen aynı şeyleri hissettim. Üstelik benim annem yanımdaydı eşim her türlü destekti en az benim kadar uykusuz kaldı o da. Özellikle ilk 2 ay keşke yapmasaydım ne gerek vardı çocuksuzluktan ölecek miydik sanki ne uykumuz kaldı ne düzenimiz diye çok dert yandım eşime. İkinciyi yapmaya tövbe bile etmiştim. Şükür 4 aylık oldu ve ben bu zamana kadar düşündüğüm her şeyden pişman oldum. Evlat sevgisi çok başka bir şeymiş. İnsanın evladı ağlayınca dünyası dururmuş. Sabredin hepsi geçecek. 10 yıl sonra canınıza can yolunuza yoldaş olacak kızlarınız. Tecrübeleriniz biz yeni snneler için de çok kıymetli. Lütfen kendinizi bırakmayın. Kötü düşündükçe her şey daha da kötü ilerleyecek. Pozitif olun neşeli olun ki çocuklarınız da huzurlu olsun. Mesela büyük kızınıza kardeşiyle ilgili görevler verin. Bebeğin bezlerini bir çantaya koyup adını acil durum çantası olarak belirleyin. Alt değiştirme sırasında kızınıza seslenip acil durum yardımına ihtiyacım var gibi yönlendirici cümleler kurun. İnanın o da çok sevecek bunu. İlginizi ondan da eksik etmeyin. Sağlıkla büyütün yavrularınızı...

Comments

Teşekkür ederim sizde sağlıkla büyütün evladınızı