Kızlar 1 buçuk yaşında kızım var kendim 11 yaşında babamı kaybetim annem sonra başkasıyla evlendi bende 9 sene boyunca amcam ve yengemle kaldım Kotu zamanlarım oldu anlaşamadık bile evlenirken bile sorun oldu hep hır-gür neyse bi şekilde evlendim kayinvaldem le aynı binadayız 3 görümcem var arada tartismalaeimiz oluyordu neyse çocuğum olduktan sonra görümcemler çocuğu severken kıskanır ağlardım inkar edemem kimseye vermek istemiyordum çünkü kendim anne sevgisi görmedim ki onlar severken beni sevemez istemez diye düşündüm kendi ailemden hiç sevgi görmedim kısaca babam erken yaşta kaybetim annem zaten annelik yapamdi beni kızı gibi görmedi şuan bebeğim 1 buçuk yaşında halaları onu severken hep benden uzaklaşacak hibi geliyor aynı binadayız eşimde uzak ta çalışıyor benden alicaklar beni sevemez diye düşünüyorum saçma gerekir ama öyle canım kızım felan diyolar ben sinirden sadece ağlıyor ve kendime zarar veriyorum ve süratim hep asık halacim seni kimseye vermem felan diyolar sınır oluyorum yardim edin içini dökmek istedim
