Valla bende o kadar yorgundumki 4 aylik bebekle 3 saatlik ucak yolculuğunu goze aldım ailemin yanına geldim 2 aydir burada rahatim yegenlerim oynatıyor annem bakiyor babam dolastiriyor abim seviyor ,yengem uyutuyor oynatıyor ablamlar ilgileniyor.Turkiyede kendime acıdım ,kimsesizmiyim ben dedim ,kimse kapimizi acmiyor,sabah oglen aksam kahvaltilikla gunu anca bitiriyordum.baykus gibi niye 4 duvara arasina sıkistim dedim ben,kimsem olmasa tamamda ama niye varlik icinde yokluk cekiyorum dedim.cok zor bı süreçti sukur simdi cok cok iyiyiz.7 ayını da burada doldurub anca donerim Tr'ye.