Aynen öyle, ne kadar bağırırsak, ne kadar üstüne gidersek o kadar duvar oluyorlar, olan bize oluyor. S.alak gibi üzülen ağlayan sinirlenen biz oluyoruz onlar hiç umursamadan vurup kafayı yatıyorlar canım ben bunu anladım artık bıraktım bağırmayı, sakince konuşup konuşurken sinirden ağlamaya başlıyorum tamam haklısın diyip sarılıyor yapmıcam bir daha diyor ama 3 gün sonra yine aynı oluyor. Ne gereği var canımı sıkmaya dedim artık umursamıyorum, böyle gidebildiği yere kadar gider, en azından ne istediğimden geri kalıyorum ne bebeğim kavga görüyor ne de kötü babalık yapıyor. Bunu düşünmeye başladım. Bizim gibi ince düşünemiyorlar, anlamıyorlar, haksız olduklarını kabul etmiyorlar, ne yaparlarsa yapsınlar ailelerine laf söyletmiyorlar.