Benim oğlumda 2yaşında 1ay önce aynıydı.Bir gün ağlama krizine girdi o an olmayacak birşey için ağlasın rahatlasın dedik babası da ben de görmeziye geldik yarım saat ağladı .Baktım durmuyor napacağımı şaşırdım .İnstagramda bi pedogogun sayfasında okumuştum aklıma geldi gittim sarıldım "şuan çok öfkelisin , seni anlıyorum şimdi beraber sakinleşelim mi canım oğlum dedim , kucaklayıp başka odaya götürdüm oda bana sarıldı yavaş yavaş ağlamayı bıraktı, aferim oğlum öfkeni yendin dedim güllerek ve öptüm sonra arabalarını farketip oynamaya başladı. O günden itibaren ağlama krizlerini böyle yeniyoruz .Ben olumlu ve sakin olursam pozitif düşüncemi ve sakinliğim ona da geçiyor .