Yedi aylık kızım var çok seviyorum ama bazen ben deliriyorum sanki herşeu üstüme geliyor bu hayatta ki tek amacım çocuk bakmak temizlik yapmak yemek yapmak karılık yapmak sanki... Eşim çook yoğun çalışıyor yoğun bir iş hayatı var. Akşam çok yorgun geliyor kızı ile ikgilendiği söylenemez bşle ki kızık babasına uzak duruyor. Babasından ilgi görmüyo nerdeyse. Hafta sonu izni oluyor bir gün onda da öğleye kadar yatıyor ben kahvaltıyı çooktan hazır etmiş oluykrum kalkıyor yapıyor. Ben kızla yapmaya çalışıyorum. Sonra kızı uyutuyorum o ara da tuvalet banyo yıkıyorum çamaşır yıkıyorum yatakları topluyorum. Kahvaltı sofrasını kaldırıyorum bulaşık yıkıyorum kızım uyanıyor onu oynatıyor um ilgileniyorum eşim de o ara hobi işleri ile ilgeleniyır çiçdk ekiyor merhaba tadilat gibş şeyler ile ilgileniyor. Akşama yemek yapmak için kafa patlatıp yemek yapıyorum kızı oyalıyorum mekik dokuyorum evde. Su bilr içmemiş oluyorum gğn içinde belki.. Akşam 9 da benim pil bitiyor eror veriyorum resmsn kızı uyuturken uyuyorum o ara geçiyor içim. Sonea eşim kızı yatağına yatırıp benle ilgilenmek yok mu diyor utanmadan sıkılmadan. Tabii o enerjisini boşaltmadığı için anlamıyor beni. Sonra bana abartıyorsun olayları büyütüyorsu diyor. Boşanmayı düşünüyorum resmen tatili olmayan hizmetliyr döndüm evlilik bu mu arkadaşlar manyak mıyız acaba evlendik ne derdim varmış diyorum hayatımın en büyük hatası evlenmek.