Lohusalikta boyle olan varmi

Question

Kizlar kizim 14 günlük ve ben sürekli ona bisey olcak diye artık içimdeki sıkıntıdan boğulmak üzereyim.  Gözlerimden yaş kendiliğinden akıyor.  Delirecem pskolojim bozulacak diye korkuyorm. İlk doğum yaptığım gece bile sevineceğim yerde ben içimdeki sıkıntıdan daraldım. Boyle yatıyor masum masum bakıyor acaba bisey mi olcakta böyle bakıyor diye saçma sapan dusuncelere dalıyorum.  Hic iyi hissetmiyorum kendimi. Anksiyete bozukluğum var ondan ötürümu böyleyim acaba. Yada lohusalikta normal mi bu yaşadığım.  Tedavimi görsem acaba . Nasil geçecek bu his bilmiyorm.  Annem bebegi yıkayacagi zaman yuregime ateş dusuyor sanki anlatamam.  :((( 

Answer 1

Lohusa depresyonu diye bir şey var zaten ama sizde normalde de anksiyete varsa daha ağır geçirebilirsiniz. Doğumdan 6 hafta sonrasına kadar geçmez ya da daha fazla ağırlaşırsa ilaç kullanmanız gerekebilir

Comments

Ilac kullanıyordum gebelikten önce panik atagimda var. Hatta hamileligimde cok sıkıntı yasicagimi düşünmüştüm ama meleğim bana çok iyi geldi hiç hamilelikte sorun yaşamadım dogumdan sonra boylr oldum

---

Hamilelikte hormonlar durumu idare ediyor, doğumdan sonra hormonlar gerilemeye başlayınca depresyon, anksiyete vs geri geliyor. Ben de yaşadım, emzirdiği için doktorum öncelikle ilaç yerine bazı takviyeler önermişti. Belki size de iyi gelebilir. Güçlü bir Omega3 (ben Ocean kullandım), Venatura Sam-e (günde 1 poşet) ve B12. İsterseniz deneyin, fayda görmezseniz doktora gidip ilaç kullanmaya başlarsınız

Answer 2

Bende de anksiyete var. Kaygı bozukluğu lanet bir durum,  çok iyi anlıyorum. Şöyle düşün, şu anda hormonların tavan ve bir anda bir sürü şey ile mücadele ediyorsun. Kucağında bebeğin var, ona bakmakla yükümlüsün, evinin işleri, kendi fiziksel ve psikolojik sıkıntıların... Şöyle düşün; hem anksiyeten var hem de lohusalık yaşıyorsun, ikisi bir arada çok zor ama sen çok güçlü bir kadınsın. Çok kısa bir süre sonra bebeğin sana bilinçli şekilde baktığında göreceksin ki artık hayatının anlamını kucağında taşıyorsun. Sana arkadaş olacak. Nefes alma sebebin artık o. Sen ona çok iyi bakacaksın, bakıyorsun da ve başına kötü bir şey gelmeyecek, çünkü sen onu hep çok iyi şekilde koruyacaksın. Sana şöyle söyleyeyim,  bebeğim 1buçuk yaşına geldi ve hâlâ kaygılarım çok fazla. "Arabada giderken pencereden ya bir şey uçup kızımın gözüne gelir de ona bir şey olursa?" diye bile kaygılanıyorum. İzmir'de çok iyi bir psikoloğa gidiyorum ama inan ki iş tamamen sende bitiyor. Açıkçası ben çok fayda göremiyorum seanslardan. Kendi kendimi telkin ederek her şeyi daha iyi atlatıyorum. Kaygılarım aklıma gelince "Bunlar tamamen boş kuruntu, hiçbir şey olmayacak." diye kendi kendime çözüyorum. Şu an bebeğin minicik ve kucağında olmasa bile senin negatif enerjini, kaygını hisseder ve ağlar. Sana yemin ediyorum ki bebeğim mememi alamıyor diye ben ağlayınca bebeğim de ağlıyordu. Ne zaman ki hemşirenin uyarmasıyla, açıklamasıyla sankinleştim o zaman düzeldi çocuk. Gerçekten hissediyor ve o yüzden o da etkileniyor. Mucizevi bi şekilde bir melek dünyaya getirdin ve onun sana ihtiyacı var. Kokuna, iyi enerjine ihtiyacı var. Harika bir annesin. Kimseyi duyma, dinleme, kim bebeğine aaa şunu yap bunu yap bunu yapma derse desin hıııı deyip geç, çocuğun için en iyisi neyse sen kalbinle hissediceksin ve sen doğru bildiğini yap çünkü seni insanlar da mutsuz edecek. Duyma, dinleme, mutlu ol ve bebeğini kokla. Yalnız değilsin ♡

Comments

O kadar güzel yazmışsın ki 2 kere okudum ve ekran fotoğrafı aldım yine kötü olduğumda okuyacagim:) . Cok cok teşekkür ederim  Allah razı olsun.  O kadar kaygilaniyorm ki diyorum zaten kendi kendime sen istediğin kadar çırpın istediğin kadar kötü düşün  hiç bisey olmayacak diyorum. Ya söylemek istemiyorm agzim da varmıyor ama sonra diyorum ki eninde sonunda bebeğim son nefesini verecek öleceğini bile bile neden bu dünyaya çocuk getirdim diyorm sonra cidden ne diyorum ben diyorm . Bunu yazarken bile nasil yazarim boule bisey diye kendime kızıyorum.  Umarim zamanla aşarım

---

Seni çok iyi anlıyorum ama şöyle düşün. İlerde çocuklarımız okula gidecek, çocuklarımızın arkadaşları olacak, her zaman yanlarında olamayacağız ve her şeyin önüne geçemeyiz. Bizim yapmamız gereken en önemli şey onlara güven içerisinde güvenli yaşamayı öğretmek, en önemlisi de kaygısız bir ortamda büyütmek. Benim en büyük kaygım çocuğumun da kaygılı olması. O yüzden ona hiçbir zaman yansıtmıyorum, onu korkutmuyorum. Bak kendinden baz al, hayatını nasıl etkiliyor kaygılar. Çocuğunun da yaşamasını ister misin? İstemezsin. Çocuğa kaygı aşılama. Hissetmesin yani. Aklına kötü şeyler geldiğinde de bunların hiçbiri olmayacak diye kendini telkin et ve gerçekten de öyle. Olma olasılığı en düşük şeyleri düşünüp kaygılanıp enerjimizi düşürüyoruz ve hem de boş yere. Mutlu ol ve çocuğuna mutluluğunu aşıla, mutlu insanlar mutlu dünya yaratırlar ve şu anki dünyamızın da en çok buna ihtiyacı var... Güzel düşüncelerin için de teşekkür ederim, içimden gelenleri yazdım seni de iyi anladığım için :)

---

Canim benim Allah razı olsun çok çok teşekkür ederim:) bu söylediklerini hep aklımda tutucam

---

Senden de allah razı olsun:) evet unutmaaaa ve hep iyi ol:)

---

Canimmm benimmm sende hep iyi ol:))

Answer 3

Bende böyle çok zor atlattım. Hepsi lohusalıktan. Sürekli ufacık bir şeye ağlıyordum. Hatta komik bir şekilde hamileliği bitti artık yavrum karnımda değil diye ağladım, göbek bağı düştü ağladım. Uyuyor bişey olacak zannediyordum. Çok zor zamanlardı ama geçti. İç daralması tamamen hormonal değişiklikten lohusalıktan  merak etmeyin geçecek inşallah. Yalnız kalmamaya dikkat edin o tarz düşünce gelince dikkatinizi başka yöne çevirin. 

Comments

Evet bende dogdugunda  artık içimde tekmelerini hissedemicem diye cok üzülmüştüm:)  teşekkür ederim:)

---

Ben doğuma gideceğim zaman ağlamıştım, çıkarmalarını istemiyorum diye :)

---

:))) yalnız değilmişim. Size moral olacak şeyleri yapmaya özen gösterirseniz belki bir nebze kaygılarınızdan kurtulursunuz. Rabbim kolaylık versin inşallah.

---

Hahaa:))) bu daha iyiymiş. Sanırım annelik iç güdüsü kimseyle paylaşmak istememek

Answer 4

Aynısını yaşadım hatta öyle düşündüğüm için uyuduğum zaman hep rüyamda bebeğime bişey olmuş görüyodum sıçrayarak uyanıp oturup ağlıyodum 3 aylık oldu bebeğim daha yeni yeni geçiyo 

Answer 5

Şu an anlattıklarının hepsi ve daha fazlasını yaşadım lohusalıktan dediler yok değildir dedim ama çok şükür lohusa lık tan mış geçti nerdeyse kızımı bir saniye indirmeyim kucağımdan diyodum o yatsın ben kucağımda tutuyum ona bişey olmasın sanki saniye gözümü kapatsam bi zarar gelicek zannediyordum ama inan hepsi geçecek ben deli gibi ağlama krizleri bile yaşadım eşimi canımdan çok sevdiğim halde o bile gelmedi gözüme kızım da kızım kızım da kızım olmuştu ama geçecek inan 40 İn çıksın biraz çık dolaş gez annengile git açıl yoksa inan zamanla bende psikolojim bozulacak diye korkuyodum ama nefes alınca rahatlıyo insan 

Comments

Insallah canim benim. Zaten evde durmuyorum ki öyle evde olsam bile seviyorm evde olmayı dizi falan açıp izliyorm kitap okuyorm iş yapiyorm.  Hani kafamı dagitcak  biseyler buluyorm.

Answer 6

Ben oturur nefes almasını izlerdim biraz geç nefes aldığında aklım gidiyodu. Şimdi düzeldim şükür henüz yeni anne oldun canım bieaz zaman tanı kendine. 

Comments

Dogru diyorsun cok teşekkürler:)

Answer 7

Çok normal bende öyle oldum ama 26 günlük olduk çok şükür ilk zaönalr gibi değilim Biraz da olsa düzeldi 

Answer 8

Benim bebegim de 45 günlük oldu.. Aynı şekilde birşey olcak diye psikolojim bozuldu, ağlamaklı oluyorum.. Emziren anne olmasam ilaca başvururdum... Annelik çok güzel ama bir o kadar da zormuş... 

Comments

Evet gerçekten çok zor bi duyguymuş.  Allah evlatlarımızı bize bağışlasın.  Ben korkularimdan hiç annelik heyecanını bile yasayamiorm

Answer 9

Lahusalikta oluyor çok daha kötü yaşayanlar var bu gayet normal yengemde sizin gibiydi her hafta üç güne bir doktora kontrole götürüyordu emziremedigi içinde kendini suçladı oturup ağlardı basinda yemek yiyemezdi sanki süt mü emecek die hem sinir hem duygusal çöküş yaşıyorsun bende öleydim hiç uyumuyordum beşik kullanmadım desem yeridir hep yanında yatıyordum oturuyordum başında bekliyordum sürekli koruma iç güdüsü kimsenin kucağına vermedim odaya girene ellerini yikattim hatta bazen eve kimseyi almadım hatta almadım bile istemiyorum kimseyi die ağlardim ezan sesi okunsa garipsirdim ağlardım kopek ulusa ağlardım yemek yerken üstüme bı kasvet çöker ağlardım lokmaya inişli çıkışlı ruh hali kasvet ruh daralması herşeyden herkesten soğudum o denliki kimseyi istemedim başımda dursun bana baksın die tek başıma geçirdim doğum sonrasını bu normal bsey dünyaya karnimizdan bı canlı getiriyoruz duygusallığımız anne içgüdüsü çok yüksek bilmediğimiz yabancı bir duygu yeni bı hayat başlangıcı bizim için kolay deil ama gecicek yavaş yavaş geçiyor sadece kendini sev bebeğini sev bol bol bebeğine sarıl karnina köy bebeğini birlikte duş alın ten teması yapın nefesini içinize çekin hiç biseyiniz kalmaz

Comments

Canim benim cok teşekkür ederim doğru diyorsun yabancı bir duygu  ve bu geçecek insallwh:)

---

Tabiki gecicek hiç kedinize bu konuda yüklenmeyin 9 ay beklemenin tadını çıkarın kış geliyor durumunuz varsa netten bebeğinize kışlık alışverişi yapın boş vakitinizde biliyorsanız bebeğinize patik örün tamm doğumda biraz fazla mız oluyor oda gecior doğuma 70 le girdim şuan 48 kiloyum oda gider ama her halimizle güzeliz dicek suslenin bakınızı yapın bebeğiniz var artık çok güzel bı annesiniz artık hiç yalnızlık hissetmiceksiniz

Answer 10

Ben lahusalıkta her gün ağladım, normal yani yeni bir sürec bilmediğin birşeyle karşı karşıyasn zamanla alışacaksn çok düşünme, her anına şükret ve bebeğine güvenle sarıl öp, anne iyiyse bebekte iyi olur

Answer 11

İnanır mısın doğduğu zaman günlerce odamdan çıkarmadım bir şey olur diye. Kimsenin kucağına vermedim. Biri alsa gizli gizli ağlardım bir şey olacak diye. Şimdi 2 yaşında geçti gitti o düşünceler. İşim olsa babasına anneannesine falan bırakıyorum birkaç saat düşün öyle geçiyor. Lohusa olunca mantıklı düşünce diye bir kavram kalmıyor canım sıkma canını 

Comments

Evet gerçekten öyle. Annemde kaldım 2 gün kardeşim çok seviyor kucagina alıyor bağırıp çağırdım kavga ettik eve geldim.ne alaka sanki yiyecek çocuğumu.  Ki ben ise baslayinca onlar bakacak zaten

---

Bu düşüncelerin davranışların geçici olduğunu bil öncelikle kimseyi kırmamaya çalış bazen insanlar anlamıyor ve dil yarası da geçmiyor. O yüzden bırak sevsinler. Onu halasından teyzesinden yada diğer aile büyüklerinden başka kimse çok sevemez siz dışında. Zarar verecek herhangi bir şey yapmak istemezler. Bazen annelerimiz koca karı tavsiyeleri veriyorlar zararlı da olsa ama onları da kulak arkası et uygulama. Hepsi geçecek ve çocuğun kaç yaşına gelirse gelsin sen onu böyle sevip kolladıkça en çok seni sevecek

Answer 12

Ben öyleydim bazen hala.ds öyle oluyorum ona bakıp bugün daha nasıl bir dünyaya getirdim kızım seni diye ağlıyorum ya sana bişey olursa diye 

Comments

Ya aynı şeyler işte ya bana bisey olursa ya eşime bisey olursa kizim babasız büyürse  yada ben bu kadar gözümden sakinirken  pisliğin biri kızımın canını yakarsa diye neler neler

Answer 13

Bende öyleydim annem kucağına aldığında bişey olucak biyerine diye ödüm kopuyodu yaklaşık 1 buçuk ay kimsenin dokunmasını istemiyodum açık açık da söylüyordum herkese kimse almasın dokunmasın sevilicek yaştamı o şuan uzaktan bakın bakıcaksanız diye bu yüzden herkes bana neler neler demedi ki yok tek anne sensin tek senin çocuğun var hayatımda senin ksdar takıntılı kimseyi görmedim gibi gibi dedim evet bu benim çocuğum aynen istemiyorum dokunmayın şimdi 4 buçuk aylık olucak artık o kadar kasmıyorum o lohusalık dönemi ve bebeğe alışma süreci akrabaların baskısı falan  zaten çıldırıyosun :) o yüzden bana yazdıkların gayet normal geldi birazcık daha büyüsün toparlasın kendini o zaman böyle bu kadsr yapmıyıcaksın bence sağlıkla büyüsün inşallah :) 

Answer 14

Ben bi yere gidince duramıyordum ağlıyıp duruyordum  beni evime götürün diyordum durduk yere ağlıyordum bende psikiyatri ilacı kullanırdım ama 40 dan sonra düzeldim çok şükür bende çok korktum böyle devam edicek diye 1 ay bekleyin geçmezse doktora gidin 

Answer 15

Benim bebeğim 4 aylık oldu hala korkuyorum ya nefes alamazsa ya donerse ya düşünürsem sürekli kaygı var cok normal böyle olman biraz sabır gelicek güzel şeyler düşün bebek sana gülecek ses verecek seni görünce eli kolu oynayacak sevinçten hep bunları düşün 

Answer 16

Allah yardimcinz olsun ama bende öyleydim ki hala öyleyim 45gunluk bebeğim var o ağlayınca bende ağlıyorum  sürekli acaba sağlıklı mı diye düşünüp duruyorum 

Answer 17

çok normal. Bende iki gözü iki çeşmeydim. Durup dururken bile ağlama krizine giriyordum. Psikolojim sarsılmıştı. Çok şükür geçiyor sonra. Size hiç geçmeyecek gibi geliyor ama geçiyor. Siz içinizi olabildiğince ferah tutmaya çalışın. 

Answer 18

Normal canım bende hemen hemen aynı duyguları yaşadım

Answer 19

Vesvese veriyor pis şeytan. Tevekküllü olun.. Rabbim emanetin emanet ettim deyin. Kötüyü çağırmayın düşünmeyin. Rabbime güven yaslan. 

Answer 20

Canım ben doğum yaptım hemen her erden kötü biseyler duymaya başladım, yok hastalık yok olum. Televiziyorn  haberleri hiç açmıyordum kimseye de izin vermiyordum. Sanki kötü bisey olacak gibiydi. Zamanla geçti. Allahin iziniyle sende de geçecek.