Question

Psikolojim çok bozuk artık çok yoruldum hiç birşeyden zevk alamıyorum yaşama isteğim yok kendimi yalnız ve yıpranmış hissediyorum bu durumu nasıl atlatabilirim yada atlatabilir miyim 

Answer 1

İlk doğum yaptığım zamanlar aman Allahım hayatım bitti, o kadar rahatken neden çocuk istedim ki şimdi istesem de zamanı geri çeviremem düşüncesi vardı hatta oturup hüngür hüngür ağlamak istiyordum. Sonra Instagram'daki anneleri görüyordum hepsi bebeği olduğu için çok mutlu sanki hayatlarının anlamını bulmuşlar gibilerdi. Kızıma haksızlık yaptığımı onu haketmedigimi düşünüp yine ağlamak istiyordum. Ama şuan onaltı aylık kelimelerini duydukça gelip kucağıma oturdukca elinde kitap koşa koşa yanıma geldikce inanılmaz mutlu oluyorum. Benim o ruh halini atlatmam uzun sürdü, hala ara ara hissediyorum ve bunu hissettiğim için kendimi daha kötü hissediyorum. Bilmiyorum tam olarak ne zaman geçer. Ama anda kalmaya çalışıyorum, kızımın bu hallerini bir daha göremeyecegimi düşünüp kendimi motive etmeye çalışıyorum

Comments

Bir de bir insanın büyümesine şahitlik etmek inanılmaz birşey. Daha kafasını çeviremeyen bebek şuan bana kelimelerle derdini anlatıyor, hoplayıp zıplıyor. Ve bunların hepsini yaparken ben yanındaydim. Ben öğrettim. Yani gerçekten gel gitli durumlar. Hem kendimi çok yetersiz görüyorum hem kızıma baktıkca kendi anneliğimle gurur duyuyorum. Tuhaf :)

---

Ne güzel anlatmışsın canım. 3 çocuğum var biri 9 biri 6 biri 40 günlük inan çok zor geçiyor bazen dayanamıyorum artık destek olan yoksa dahada zor okulları kıyafetleri derken kendime zaman kalmıyor annemler var allah razı olsun ama hep gelemiyor eşim gece 11de geliyor tek kalmak çok zor en ihtiyaç olduğu anda yanında yok

---

Ben tek çocukla böyle şeyler hissettigime utandım :) maşallah sana ya. Dışardan ne kadar destek gelirse gelsin olmuyor ya. Gece yine sen kalkıyorsun, kıyafetlerini sen yıkıyorsun, ağladığında sen sakinlestiriyosun. Duygusal olarak hissettiğin o sorumluluğu zaten kimse hafifletemiyor. Allah hepimizin yardımcısı olsun, inşallah hep gurur duyacağımız ve bizimle gurur duyan sevgili saygılı çocuklar yetiştiririz

---

Ben ne yapim tek cocuk evin işi yemeyi keske benimde bakıcak biri olsada baksa ama nerde annemi kaybedeli 10 ay oldu  hamilelik döneminde bile tek başımaydım arada ablam geliyordu ablamdan baska kimsem yok oğlum 4 aya gircek ne kaynanam ne görümcem dicem kişiler bir kere gelsinler de baksınlar sevmey gelince hemen alıp aşağa iniyor artık yok seven gelir burda sever uyarı yapamam ramen gene aynı sıgara icip çocuğu öpüyor bize öpmeyi diyor kendi yapyor ne cocukta nede bende bir hakları yok 40 gün losa döneminde sadece bebek ben eşim vardır Allah eşimden razı olsun gaz cıkıyor tutuyor o yüzden bu hayata annen varsa mutlu olmalısın ben evladımla hayat buluyorum onun bir gülüşüne dünyayı yakarım

---

Allah yardımcın olsun canım ne diyim herkesin farklı farklı dertleri var allah hepimize bu zor günümüzde yardım etsin en kısa zamanda toparlanıp evlatlarımıza bakmak için onların canı sağ olsun inşallah

---

Başın sağolsun canım. Gerçekten laftan anlamayan yetişkin insanlarla uğraşmak çok daha zor. Boşver gelmedikleri daha iyi, ağızları sigara kokarken opseler daha çok sinir olursun. İnşallah su bebegu gelip alma olayına da son verirler. Allah hepimizin yardımcısı olsun

---

Amin canım daha yok alamazlar izin vermiyorum cünkü

Answer 2

İlk Bi kaç hafta benim için çok güzel geçti sonra ağlamalarina dayanamadım cevreninde laflarıyla bebeğime yetemedigimi düşündüm ki bebeğimin kilosu normalin de üstündeydi çevredekilerin laflarinin psikolojisiyle bütün günümü bebeğe adiyordum saçımı bile tarayarak vakit bulamiyordum ev işi yemek falan herseye koşturmaya çalışıyordum bir süre sonra evliliğim zarar görmeye başladı çünkü kendimi yalnız hissediyordum ve çabalarıma karşılık eşim sürekli Bi hatamı söylüyordu bir süre sonra ayrılmaya karar verdim Bi kaç gün kafamı dinledim yakinlarimizdan eşimle birlikte fikirler aldık sonra düzeldik insanın bu dönemlerde gerçekten çevresinde ona destek olabilecek insanlara çok ihtiyacı oluyor. Heleki benim gibi çok rahat büyümüş hayatında çocuk olan ortamda bile bulunmamış birinin gerçekten desteğe ihtiyacı oluyor bide sanırım dogumdan sonra hormon dengeleri çok değişiyor ama inan bana canım geçecek hatta eskiye bakıp ne kadar saçma bir şeye takılıp üzülmüşum diyeceksin. Herseyden önce kendine ne kadar güçlü olduğunu ve o bebeğin sana ihtiyacı olduğunu hatırlat ben öyle yapıyorum sürekli onu kokluyorum kızım gülünce zaten hersey toz pembe oluyor benim için.

Answer 3

Sevdiğiniz güvendiğiniz insanlarla dertlesin güvendiğiniz birine anneniz olabilir bebeginizi bırakın k3ndinize zman ayırın bu durumdan cıkmak için mücadele edin yoksa bataklıga girerseniz cıkamassınoz kendinizi bebeginizi ailenizi düşünün sevdiğiniz seyleri yapın hersey iyi olacak diyerekden kendinizi motive edin

Answer 4

Hemen hemen her yeni doğum yapan annede var canım o his ama kiminde 2 haftaya geçiyor kiminde daha uzun sürüyor bugün kırkım çıktı ama başından beri senin gibiyim hiç gülesim yok birşeylere hevesim yok berbat haldeyim 

Answer 5

Bnde öle cnm ya benimde 67 günlük ilk bebegim cok zor durumdaym 

Answer 6

3.5 ay oldu aynı şeyleri ben de yasadım hala yasıyorum.. Yukarda arkadaş da yazmıs kendımızı motıve etmemız lazım bır daha bu hallerını gorup şahıt olamayacagız sadece vıdeolara fotolara sıgdırdıgımız bu anları cok ozleyecegız ınan bana.. Bırılerıyle dertles konus gerekirse hungur hungur agla bak dun aksam bı akrabmıza anlattım anlattım anlattım agladım.. Bıraz motıve oluyorsun evet zorlayan cok sey var tek basına yerı gelıyor desteksız mucadele edıyoruz. Icıne atıp sıkma kendını vucudunda gidiyor bak benım bu muhabbetten ıcıme ata ata bıleklerımın ıkısınde kist cıktı sımdı sınırlerıme baskı yapıyor ve bebegımı tasırken besıkten alırken sıkıntı yasıyorum ve hala doktora gitmedim düşün böyle seyler sıkıntıdan cıkıyor kendı kendımızın doktoru olacağız mutlu olacagın seyler yap destek oalcka bırılerı varsa bıraz ona bırak bebegı yakın bır markete gıt dolas ınan cok ıyı geliyor, Rabbım sıfa versin nerde senın benım gıbı olan varsa :( Amin

Answer 7

4 aylik oldular yalnız bakıyorum dışarı çıkınca oğlumda ses yok kızım yırtıyor kendini eve misafir gelsin ağlamaktan mahvoluyor esim çalışıyor bazen kafayı yiyecek gibi oluyorum yalnız başıma benden başka ilgilenecek kimse yok insanlar gelse kızım durmuyor bazen uyumak bile gelmiyor içimden 

Answer 8

Bence bu anlarin  tadını  çıkar  o kadar güzel ki onu kucağına  aldığın  zaman mutlu ol sen mutlu  ol ki oda hissetsin  stres yapma kendine  .kizim üç aylık  oldu  şuan  büyüyor ve büyüdükçe  insan bir başka  zamanda  sanki çok güzel  bir duygu  bi bebeği  büyütmek  .tadını çıkar sonra  pişman olursun. 

Answer 9

Demekki güzel bir anne olacaksın zamanla geçecek inan sadece biraz sabır eminim bunların hepsini güle oynaya aşacaksın bol bol dua edeceğim size Rabbim inşirah ferahlığı versin kalbinize 

Answer 10

Kızım ilk dogdugunda ben de aynı duyguları hissettim. Günlerce böyle miymiş annelik diye söylendim. Bazen evden kaçıp gidesim kendimi odaya kapayasim bile geliyordu. Evden çıkıp saatlerce eve dönmemek istiyordum.   Böyle düşündüğüm için de bir yandan utanıyordum. Sonra hemen hemen bütün annelerin özellikle ilkkez doğum yapanların benimle aynı süreçten geçtiğini farkettim. Yani yalnız değildim. Sen de yalnız değilsin. Hepimiz bu ağır psikolojiden geçtik dostum. Annelik öyle dogurdugun anda sana inan mucizevi bir duygu değilmiş, emekmiş zamanmış sabirmiş. Kızım şimdi üç aylık. İnan geceleri uyanmak artık zor gelmiyor. Uykusuzlukzorlamiyor ağlamasi rahatsız etmiyor. Ve onun büyüdüğüne şahitlik ettikce onu daha çok seviyorum.