Merhabalar arkadaşlar kendimi depresyonda hissediyorum sebebi de 10 yıl sonra anne oldum.Ve çocuğum doğduğunda bir ay yoğun bakımda kaldı pier robin sekansi ile doğdu.Zor ameliyatlar geçirdi.Damak yarıklgindanda ameliyat olacak.Baya zor günler geçirdim bebeğime birşey olacak diye.İlk zamanlar biberonu damla damla sıkarak besledim çok şükür şimdi kendi gelebiliyor.Simdi ise ek gıdaya basladik ne yerde burnundan geliyor anne olarak üzülüyorum tabiki .Günde 8 sefer süt sagiyorum.Dogumumdan hep güçlü olmaya çalıştım.Tabiki bu durumlar kalbimi çok yaralı çok hassasım,çabuk sinirleniyorum,çok çabuk kiriliyorum.Bebegime karşı değil asla çevremdeki diğer insanlara.Bitkisel,yada ne bileyim psikolojik destek ilaç bir fikir verir misiniz?
