Bu ayda uyku eğitimi verilmez verseniz de kalıcılığı olmaz zaten. Ben de ilk 3 ay çok ağladım ama ağlama sebebim neydi biliyo musunuz? Hiç bir işe yetişememe psikolojisi.. Bir yandan da bir sıkıntısı olup ağlayınca yetemediğimi iyi anne olamadığımı düşünüyodum. Bu noktada eşin desteği çok önemli bence hiç bişi yapamasa da yanınızda olması yetişemediğiniz işlere bırak kalsın, yapma boşver demesi. Bunalıma rağmen bebeğim kucak istiyosa kucakta yatırdım meme istiyosa memede uyudu. Sonradan öğrendim ki ilk 3 ay bebek kendini hala anne karnında zannedermiş o yüzden dünyaya adapte olmakta zorlanırmış. Düşününce ne haklı bir sebep.. Ve ilk 3 ay ne şekilde isterse öyle uyutulmalı öyle gün geçirilmeliymiş ki gelişimi kaygılı, endişeli, güvensiz olmasın. Ne şekilde huzurluysa öyle yattı ama sallamayı tasvip etmiyordum. Etrafıma malesef kırk türlü izahla sadece ya bacağımda tutarak ya çok hafif salınarak ( kafa vücuttan bağımsız sallanmayacak, bebek sersemletilmeyecek şekilde) salladım. Az uyudu, uyumadı ama kucağıma aldığımda sakinleşmesi bana yetti. Misafiri onu bunu geçin bu ayların kıymetini bilin. Hareketlenince kucakta durmak istemiyo bağımsız olmak istiyo, keşfetmek öğrenmek istiyo.