Canim oğlum 19 aylık ve ben hala yaşıyorum bensiz duramıyor bir saniye bile sürekli peşimde bacaklarıma sarılıyor ne rahat Bi iş yapabiliyorum ne de tuvalete gidip yemek yiyebiliyorum. Benimde ilk doğduğu zamanlar Bi kaç aylıkken sürekli ağlardı kucağımdan birakamiyodum bu yapısal sanırım ağlardım kahvaltı yapamıyorum diye psikolojim bozuldu. Ben şey yapardım bebek arabası var ya onu evde açardım içerisine yatak yapardım yatirirdim öyle odadan mutfağa surerdim yanımda dururdu hatta cingirak gibi bisey de asardım tabi ona rağmen yatar yatmaz ağlardı zor ya valla o dönemleri atlattım ama şimdide yürüyor diyo isim zor bebeğin her ayı her zamanı anne için zor Allah yardımcımız olsun öyle büyüyecekler. Kanguruya koyup iş falan yaparsan hem sen yorulursun hem bebegin alışır hoşuna gidiyorsa hafif sesle bir müzik aç koy yatağına veya koltuğa dene bakalım