Bir zamanlar ben de öyleydim siz bunu yazınca kendi küçüklüğüm geldi aklıma. Annemin babası yani dedemi ne zaman görsem korkardım, asla kucağına gitmez ağlardım. Her geldiğinde kaçacak delik arardım. 26 yaşındayım hâlâ dün gibi aklımda hiç unutamıyorum o günleri. Sebebi nedir derseniz inanın bilmiyorum :) Hâlbuki dedem beni çok severdi ama büyüdükçe düzeldim. Sebepsiz bir korku işte.