Oğlum sekiz aylık canım aynı senin gibiyiz biz de iki dk ayırlımıyır benden yeni yeni babasına alıştı. Emeklemeye başladı tuvalete gidiyorum bakıyorum peşimden gelmiş. Bu aralar ayrılık kaygısı zirve yapmış durumda yanında oturuyorum oynasın diye onda bile kucağıma tırmanıyor öyle oynuyor veya temas halinde oynuyor bende bazen diyorum acaba ilgiyi çok mu abarttım diye ama düşüyorum gece gündüz beni görüyor ben ilgi şefkat gösteriyorum bana bağlı olmayacakta kime bağlı olacak diyorum işte bazen de çok yoruyor bu durum hele ki bir kalabalığa girdiğimiz de, beni sevsinler oynasınlar ama senin kucağında diyor. Yani yalnız değilsin yanlış yaptığın bir şey yok sadece anneler daha çok seviyor daha çok ilgileniyor bu bir gerçek, baba da illaki seviyor ilgileniyor ama anne daha başka biz bile hala ilk üzüntümüz de sevincimiz de anne diyoruz yani kendi adıma söyleyeyim.