Şu an eşinize karşı olan sinirimi tahmin bile edemezsiniz, ben okurken bile kötü oldum ki sizin bunlara dayanmanız bir mucize çok güçlü bir kadınsınız ama sakın unutmayın asla ve asla çocuğunuz var diye böyle şeylere göğüs germeyin. Eşinizin psikolojik sorunları var bu çok bariz ama onu büyütecek insan siz değilsiniz. Belli ki arkanızda duran anne babanız var kıymetini bilin. Bir çocuğun böyle bir babayla büyümesindense her daim yanında olan anne, anneanne ve dede üçlüsüyle büyümesi her zaman daha iyi. Baba eksikliğini elbette hissedecek fakat aklı başına geldiğinde neler yaşadığınızı anlattığınızda eminim size hal verecektir. Nasıl evlendiniz severek mi evlendiniz bilmiyorum ama eğer içinde ufak bir vicdan varsa ileride ben düzeltmek için bir çaba göstermedim dememek için bir gün eğer bebişten fırsat bulursanız bir Türk kahvesi eşliğinde eşinize ben 10 15 dakika konuşacağım ve sen dinleyeceksin lütfen diyerek karşınıza oturtun ve konuşun lütfen. Anlamazsa artık yapacak bir şey yoktur. Bunu kendinize ve çocuğunuza borçlusunuz. Bir ömrü böyle geçirmeyin. Yine de siz bilirsiniz tabi ki söylemesi yapmaktan daha kolay. Eğer dertleşmek isterseniz telefon numaramı verebilirim. Hiç tanımadığınız görmediğiniz birine derdinizi anlatmak arkadaş olmak da bir nebze iyi gelecektir kendinize iyi bakın.
