4cocuk annesi oldum. Tam okullar açılacak o zaman geldi sıpam. 12yas kizim ortaokula gidiyor ,tam deli çağlarında, okula giderken aç gidiyor harçlık veriyorum harcamiyor, aç gelip yemek bekliyor. İlk zamanlar istisnasiz hazirliyordum. Son bi haftadır artık kendin hazirlayip yiyebilirsin modundayim.
9yasinda kizim dersleri çok zorlaştı. Bensiz hiç ödev yapmiyor. Baba ben anlamıyorum diyor. Hee ben profesorum zaten. Son 1aydir odevlerimiz eksik de oluyor. Sınavlar güzel ama.
6yasinda kizim hep bana muhtaç. Durup durup en çok onu öpüyorum.
Oğlum emzir gaz çıkar derken ev işi mi
Vaktim olursa..
Resmen savaş alanı. Bazen temiz olsun istediğim için temizliyorum temiz kalmayacagini bile bile. Yemek öyle böyle yapılıyor zaten..
Büyük kizim içine kapanikti 2.okula gidince onla şakalaşiyoruz dertleşiyoruz, 3.kizim kardeşiyle oynuyor beraber tv izliyoruz. Ben de hep eşit davranmayadikkat ediyorum. Inan bana 2cocuk annesiyken sizin kadar bile değildim. 3. Bebekten sonra biraz biraz ortayı buldum. Eşim de destekçi falan değildi. Anlatınca bile o zor günleri hatirladim.
Bi de bu yogunlukta markete pazara bisikletle gidiyorum. Kendime yaptığım en güzel iyilik. Nefes alma egzersizigibi. Kendinizi ihmal etmeyin insallah. Siz iyi hissedeceksiniz ki evlatlariniza da yetebilesiniz.