Oğlum 14 aylık yaklaşık 3 aydır ne bulsa ensesine yanağına sürüyor kaşık terlik ayakkabı oyuncakları ne bulsa işte takıntı haline getirmiş . Tencere kapaklarını çevirmek oyuncaklarını yere atıp dönmesini izlemek hoşuna gidiyor elimden geldiğince bu tür şeylerden uzak tutmaya çalışıyorum . Kapıları çekmeceleri çarpıp durur elinde ne varsa bir yerlere vurup ses çıkarır sürekli alkışlar şarkı duyunca bazen biz alkislayinca durup dururken de alkışlar kanat çırpma hareketi yaparak karnına vurur bazen ellerini dizlerine vurur elini ses çıkarabilecek heryere vurur . Allah aşkına biri bu hareketlerin normal olduğunu söylesin :( seslenince bakar yani bir şeyle uğraşmıyorsa bakar ugrasinca 4 5 defa seslenince 1 2 defa bakar göz kontağı da kurar yüz ifadelerim komik olunca güler cee oynar benimle yüzümü kapattigim gibi hemen gelir açmaya çalışır oynar evde saklaninca arar beni bulmaya çalışır bulamayınca mizmizlanir orda olmadığımı anlar . Bugünlerde öpücük atmayı öğrettim oda atıyor ama ne olduğunu bilmiyor sadece taklit ediyor ba ba ba ba de de de di di di ma ma ma der aslında 7 8 aylikken daha çok kelimeleri harfleri vardı ama hiç üstüne düşmedim hep televizyon karşısında kaldı unuttu onları yeni kelimeler heceler öğretmeye çalışıyorum 1 haftadır henüz öğrenmedi. Mesela topu atarım koşar bana doğru atar hani top deyince hemen aramaya başlar ama bu sadece top için geçerli diğer oyuncaklarıni sorsam bile topu anlayıp onu getirir .. 3 hafta oldu yürümeye başlayalı . Neyse işte babasinin arkasından ağlar kucağımıza almamız için cekiştirir bzii halası dedesinin arkasindan ağlar ama aynı ortamda olunca beni hiç takmaz yokluğumu farketmez hatta kolaylıkla kaynanamlara bırakıp bir yerlere gidebilyorum ama yokluğumu farketmemesi üzuyor beni. Dışarı markete mağazaya gidince kalabalik yerlerde çok ağlar hiçbir yere çıkamam misafirliğe gidemem hep ağlar gitmez hiçbir yere . Aklıma gelenleri yazdım şimdilik uzun oldu affedin ama nolur yardım edin:((