Tek başıma kaldım psikolojim hic iyi degil

Question

11 gün oldu doğum yapalı. 8 saat suni sancinin ardından kalp atışı yavaslayinca mecburi sezaryene alındım. Kötü bir doğum geçirdim. İlk geceden hastanede yalniz kaldım. Kendi annem yok. Kaynanamla aynı bina da oturmamiza rağmen gorumceme kalmaya gitti. Eşim dün işe başladı yalnız kaldık. Yalnızlıkla bebekle moral bozukluğu vücut yorgunluğu ile baş edemiyorum artık. Bugün altını temizledim kapattım tekrar kaka yaptı ağlamaya başladı. Sinirlerim boşaldı ben ondan daha çok ağladım. 3 saat kucağımdan inmedi. Ter içinde kaldım. Emziriyorum sağıyorum sütlerim yine damla damla akıyor. Açlıktan başım dönmeye başladı yetişemiyorum. Uyuduğu zaman tuvalet bulaşık sağım derken ben dinlenemeden tekrar uyanıyor. Tukendigimi hissediyorum. İnsanların beni bu zor dönemde yalnız bırakması da çok canımı yakıyor. Allah affetsin neden doğurdum diye bile düşünceler geliyor aklıma. Kovmaya çalışıyorum bu düşünceleri tövbe ediyorum ama baş edemiyorum anneler. Sizler de yaşadınız mu böyle duygu karmasalari ne zaman geçecek bunlar ne zaman bebeğimin tadını çıkarmaya başlayacağım:( bütün günüm emzirme gaz alt değiştirme uykusuzluk döngüsü arasında geçiyor insanlıktan çıktım resmen

Answer 1

Canım sen bir annesin ve çocuğuna en güzel sen bakarsın bir kere bunu unutma.benimde 2 yaş sendromunu feci yaşayan bir oğlum var.tup bebekti ve bir çocukla kalırım hep diyordum hiç ummadim ama sürpriz hamile kaldım Allah biliyor ya istemedim çünkü bende hep yalnız kalıyorum inan ilk 10 günden sonra hep yalnız bakıyorum şimdi kızım iki aylık düzen bir şekilde oturuyor ha zor değil mi inan iki çocuk çok daha zor ama sevgileri dünyaya bedel.sende kötü düşünerek günlerini mahfetme şükret güzel yerlerine bak yoksa çok daha zor oluyor inan.tadini çıkar geri gelmiyor o günler.Temizlik yapamadiysan kalsın yemeğin yoksa kolay bir yemek yap.bebegin uyuyorken kendine vakit ayır  kahve yap dinlen motive edecek birşey yap.Gececek bu günler annesi kötü hatırlama bu günleri.

Answer 2

bunu okuyun sabah Akşam 7defa. Ben de yalnızım ve uyumayan bi bebeğim var. Kimseden bişi bekleme kendin başarırsın zamanla daha kolaylaşıyor merak etme. 

Answer 3

İnan tek değilsin canım hepimiz aynı şeyleri yaşıyoruz yani etrafında sürekli bebeğiyle ve kendisi ile ilgilenen bir annesi akrabası yok herkesin bebeğim 6 günlükken eşim işe başladı yalnız kaldık bebeğimle sürekli kucak isteyen bir bebek ki her bebek öyle al kucağına boşver ev dağınık kalsın 2 lokma ile karnını doyur bolca su iç o uyurken uzan yanına uyumasan bile bebeğini izle onun her anının tadını çıkar daha gazı olacak atak haftası olacak ve bebeğinin sadece sana ihtiyacı var böyle düşün her andan zevk al bir süre sonra geçiyor o psikoloji belki 1 ay zorlanırsın sonrası çok güzel emin ol 

Answer 4

Canım benim benimde doğumdan sonra bu depresyona girmiştim kendimi yanlız çaresiz hissetmiştim üzerine bide sürekli eşimle kavgaliydim gözümde yaş hiç durmadı gaz sancimiz vardı gozlerimin altı kapkara olmuştu uykusuzluktan buna bile laf eden bi eşim vardı düşün sıfır destek vardı bana çok kötüydüm Allahım yardım et diye çok sabahladim. Bu bir süreç sen ve bebeğin bu zor sureci atlatabilrsiniz ben evladimda buldum sifami bol bol öpüp koklayıp sarıldım o anların tadini çıkarmaya çalıştım o anlar bidaha asla gelmeyecekti evi 2. Plana attım sende öyle yap senden bebeğinden kiymetli deği. Sonra da bol bol dua et Rabbim evlat nasip etmiş bin şükür bazı kadınlar var senin gibi uykusuz ama evladim olmuyor diye