Lohusalık psikolojisi mi bu geçecek mi

Question

25 günlük bebeğim. İlk doğumum ve Sanki doğumdan sonra özgürlüğüm elimden alınmış gibi hissediyorum. Gurbetteyim ve tek başımayım. Eşim çalışıyor sabah gidip gece geliyor işten ve hep kucağımda durmak istiyor bebeğim. Bazen hiç büyümeyecek gibi hissediyorum. Kalabalıkta çocuk büyütmek Zor evet ama yalnizliktan ve bebeğimin sürekli kucağımda durmak istemesinden bazen çok bunaliyorum uykusuzluk yorgunluk ve yalnızlık birleşince sıkıntı basıyor. Bebeğime iyi annelik yapamamaktanda korkuyorum. Bu günler geçecek mi. Ne zaman beni anlamaya başlayacak bebeğim belki o zaman oyalamak daha kolay olur bilmiyorum. Böyle şeyler hissetmem normal mi. Bu hislerimden dolayida kendimi sucluyorum. Şikayet etmek de değil ama çok şükür nasip olduğu için annelik. Umarım anlatabildim. Güzel ve pozitif şeyler duymaya ihtiyacım var. Bunlar iyi günlerin demeyin de. 

Answer 1

Şöyle söyleyelim canım bende gurbetteyim ilk kızımı hiç bir destek almadan eşimle birlikte büyüttük birimiz hasta oldu ya bebeği bırakacak kimse olmadığından hep birlikte dolduk doktor odasına zorlandım tabi bir can var ve sana muhtaç evdesin hep dışarıda akıp giden bir hayat var ama sen ha diyince çıkamıyorsun arkadaşlarıj bir cafede resim paylaşıyor sen evde ağlıyorsun belki yaşadık hepsini ama zaman geçtikçe alışıyosunuz birbirinize sonra o senin en yakın arkadaşın oluyo. Şimdi benim kızım büyüdü 5 yaşında anaokuluna gidiyor okuldan gelse de sarılsam bir derim.

Unutuluyor o zamanlar geçiyor gidiyor inanki geçmese başka çocuk düşünür mü insan 2.kızım kucağımda şimdi 4 aylık ve ben yine eve kapadım diye düşüncelere girdim bu sefer ben değil büyük kızımda eve kapandı benimle birlikte iyiki anaokuluna gidiyor başta çok bocaladım 3 aydan sonra alışmaya başladık şimdi yavaş yavaş site bahçesine çıkıyoruz. Ben biliyorum ki buda büyüyecek ve biz 3 kız kol kola gezecex eğlenecez :) 

Answer 2

Sizi o kadar iyi anliyomurum ki. Bende öyleydim tabi ki bebeğimizi çok seviyoruz ama lohusalık psikolojisi gerçekmiş 40 ım çıktı biraz daha sonra kanamam bitti be egimde biraz daha ele avuca geldi kendimi daha rahat hissettim. Emin olun geçiyor çok zor yanlizlik benim ve egimde hep emmek istiyordu hep kucakta çok zorlanıyordum. Şimdi 4 aylık yine çok emmek istiyo yine kucak istiyo ama ilk gunlerki kadar değil. Artık etrafa bakıyo oyuncakları kavrıyor gülüyor sesler çıkarıyir bu günler gelmez sanıyordum ama geldi işte biraz sabredin yavrunuza sarılın koklayın bol bol o minicik halini özlüyorum şimdi gün geçtikçe büyüyor. İçinizi ferah tuttun az bı süre sonra rahatlayacaksiniiz psikolojik açıdan ozguveninizde gün geçtikçe artacak

Answer 3

Asla bunlar iyi günlerin değil yazdıklarını o kadar içten hissettim ki bebeğim ilk 2 ay boyunca sadece ağladı gece gündüz ağladı işin iyi tarafı benm yanimda anneler ve eşim vardı kötü tarafı ise bebeğimi kimse durduramiyodu hep ben gezdirirdim kucağımda uyurdu çok zor günlerdi sanki bı daha hiç bişey eskisi gibi olmucak hep böyle kalacak sanmıştım çocuk istemekle doğru kararı mı verdiğimi sorgulayacak duruma gelmiştim çok berbat günlerdi bebeğim ağladıkça bende agliyodum artık onu susturamiyodum tam olarak yetemedigimi iyi anne olamadığımı dusunuyodum ki bu stres sıkıntı sütümun tam olarak gelmemesine ki benm de daha çok streslenmeme neden oldu  ama şuan 3. Ayligiz o kadar guzelki annelik bu günler geçecek inan sadece birbirinize zaman ver artık gülüyo etrafı izliyo konuşmaya çalışıyo özellikle gaz problemi bitince rahatliyo yani asla bunlar iyi günlerin değil çok daha güzel günlerin olcak ileride sadece sabret bazı bebekler daha zor oluyo biz zor bebek anneleriyiz 

Answer 4

Valla herşey bebekken daha kolaymış bende tek bakiyorum bebeğime 5 aylikken dönmeyi öğrendi hiç yerinde durmuyor 6 aylıkken ek gıdaya geçtik bı kaşık yesin diye şükrediyorum sadece anne sütü sliyir ve ,8 aya 10 gün kaldı  bebekken te derdim sürekli emmek istemesiydi:)

Answer 5

Bizde 39 gunluguz bende gurbetteyim yanımda kimse yok hem yalnizlik hem yorgunluk hem de dedigin gibi kisitlanmak bunaltiyo beni de bak saat 6dan beri emzir altini degis agla agla sonra tekrar basa dön o kadar bunaldim ki anlatamam yemek bile yiyemedim kahvaltiyla  duruyorum bebegime yetemoyorum diye düşünüyorum sürekli ayni seyleri yapmak bunaltiyo gercekten bebek büyütmek cok zormus cok

Answer 6

Ah öyle bir geciyorki zaman lohusaligina bile güleceksin vende yalnizim desteyim yok esim calisiyor  yurt disinda nerdedin  ben almanyadayim  ve ebe hakkin oluyor   ve sana bu fönemde yardimvida olabiliyorlar 

Answer 7

Ah ahhhh oğlum doğduğunda çok zorlu bir doğum süreci geçirmiştim üstelik zorlanmadan kalp ritmi düşmüştü acil sezeryana alındım ve yetmezmis gibi daha ben hastanedeyken annem dönmek zorunda kaldı.hadi dedim iş başa düştü yaparsın ve inanirmisin hic bir bilgim yokken bebek bilmezken Rabbim oyle bir yardım ettikj oğluma misler gibi baktım herseyi duzenliydi yapayalnizdim ama başardım tabi baslarda zorlandim agladim psikolojim darmadagindi uykusuz geceler tuvalete bile gidememeler:-)bir daha mi yok diyordum ma zaman su gibi geçti hic hatirlamiyorum bile:-)simdi birde 4 aylik kizim var ve yine sezeryan yine agrilar ve tabi yalnızlık basa döndük ama simdi o kadar zorlanmiyorum minik yardımcım var:-)okuldan kosarak gelip kardesine bakan minik mucizem.cok uzattim ama demem o ki jnanin hepsi gecip gidiyor en büyük şükür sebebin oluyorlar.salmayin kendinizi ve bu gunlerin aninizin degerini bilin her anin tadini cikarin sonra hatirlanmiyor bile:-)

Answer 8

Eşin çalışıyormuş evde tek kalıyordun belki eskiden ama düşünsene şimdi tek değilsin evin içinde senle bi nefes daha yaşıyor ev arkadaşın olmuş en guzelide senden bi parça yeni doğum yaptığın için bedenin ve ruhun yorgun düşmüş bu çok normal lohusasin daha inan insan nasıl buyuduklerini anlamıyor içini ferah tut kendini sorumlu hissediyorsun ya iyi anne olamicam diye bunu düşünüyorsan inan bana sen çok iyi bir annesin