Kızlar 2 haftadır memleketteyiz. 3.haftamıza gireceğiz hatta... Yani geldiğimizden beri asla ama asla kucaktan inmek istemiyor. Bir tek babasında ve bende duruyor, napacağız bilmiyorum artık kollarım tartmaz oldu. 10 aylık bebeğim maşaallah 12 kilo... Yere koyuyorum 5 dk bile durmuyor. Halimizi gören herkes acıyor, yardım etmek istiyorlar ama çocuk bana mısın demiyor yaa hiç kimsede duruyor. Eee ben birkaç ay sonra işe başlayacağım, şimdiden bakıcı bakıyoruz zaten alışma süreci vs olsun diye ama böyle ömür mü geçer... Geçecek geçecek diyorlar inanın kaynanam 5 çocuk 4 torun büyütmüş ben böyle bir şey görmedim kızım Allah senin yardımcın olsun diyor... Her gören bana dua ediyor. Çocuğuma diyorlar ki "Oğlum anneni üzme, kadına yazık bak kollarında derman kalmamış vs..."
Yaaa cidden sinirden ağlıyorum bu kadar bağımlı olması normalde değil sanki... Yani kıyameti koparıyor başkasına gidince ee benimki de can... Ne bi yemek yiyebiliyorum ne tuvalete gidebiliyorum doğru düzgün... Bu daha ne kadar sürecek...
Çocuk ömürden alıp götürdü resmen. Allah'ımın gücüne gitmesin de...
Yaşamayan bilmez gerçekten. Herkes benim abarttığımı düşünüyordu görenler diyor ki sen az bile anlatmışsın bu ne böyle