Arkadaşlar budurumdan ben de çok rahatsızım ama istemsizce bağırıyorum.İnanın normalde herkes çok sakin ,sessiz ,ılıman olduğumu söyler ancak bebeğime karşı bazen sinirlenince kendimi tutamıyorum .Aslında farkındayım bunun temelinde bebekten ziyade kendi ailevi problemlerim etkili.Eşimle ,ailesiyle sorunlarım falan ama onları da düzeltemem ,soeunun kaynağı onlar ve onlar düzeltmeli..Zorlu bir hamilelik ve zor bir bebeğim var .Gazı bitti şimdi dişleri o da bağırıyor çok mızmız.. Örneğin bugğn mutfağı temizlemem gerekliydi ne zamandır temizleyemiyorum.O kadar ki zamanım olmuyor.Ama işte hijyen açısından temizlemem gerkeliydi.Saat 12 den beri mutfaktayım sadece dışlarını temizliyorum ona rağmen henüz alt dolaplara bile geçemedim.Bir yandan da zorla bebeği uyuttum 5 dk uyumadan kalktı mızmızlanıylr .Karnı da tok .Kendim yemek yiyemedim.Arkada mız mız ,çığlık atan bir bebek benim ellerim deterjanlı ona dokunamıyorum.Artık sinirlerim boşalıyor bir yandan aklımda kendi problemlerimi düşünüyorum haliyle bağırıyorum..Ne yapacağımı bilmiyorum..Psikoloğa bile gidecek zamanım yok .Su içmeye zamanım olmuyor bazen Hiçbir yardımcıö yok .Off
İşim olmadığında ,rahatken bağırmıyorum..Saatlerce koşmalı oyunlar oynuyoruz.Evi toz etmesi pisletmesi hiç mühim değil,kitaplar okuyorum .Onunla saatlerce oyun oynuyorum ama işim varken mızmızlanıyor.Çok ilgi isteyen bir bebek .O zamanlar bağırıyorum.Yoksa bağırmıyorum bunu da eklemek istedim