al benden de o kadar o kadar yıprandım ki oturum ağlıyorum bazen sinirden dayanacak gücüm.kalmadı uc aydir aynı birgun duzelir diye bekliyorum ama olmuyor sadece uykuda emiyor uyuttukca veriyorum uyanikken bagiriyir beni itiyor kasikla veriyorum tukuruyor dokuluyor biberon denedim agizinda sakız gibi cigniyor etrafimdakiler cok uyutuyorsun diyim duruyor napim sadece uykuda emiyor diger turlu huzursuz cok uyumasi iyi degil diyip duruyorlar ne yapacagimi sasirdim alisti artik kendisi uyumak istiyor huzurlaniyor bende uykusunda caktirmadan veriyorum o an uyanmasin diye ya ayakta sallayarak emiziriyorum kol.kanat kalmiyor sabret ilerde kendisi gelip.yapiscak diyorlar hani uc aydir duzelmeyen cocyk bu saatten sonra duzecelecegine beni kendi istegiyle emecegine dair umudum kalmadi tek tesellim ek gidaya kadar kendime sabretmem gerektigini