Iletisimi yüksek sosyal bir çocuğunuz var büyük ihtimalle. Olayın sizinle hiç bir alakası yok, sizi sevmiyor falan değil yani her şey sizinle ilgili olmaz bazen, burada olay tamamen çocuğun kişiliği ile alakalı :)
Kızım böyle çok sosyal bir çocuktu, daha bebekken dışarıda çığlık kıyamet bağırır çevreden ilgi çekmeye çalışır, birileri ilgilendiginde de onlara gülücükler atar el sallar ilgi hep onda olsun isterdi. Büyüdü parka bahçeye gidince hemen arkadaş edinen, parkta benimle hiç ilgilenmeyen kendi kendine başka çocuklarla oynayan bir çocuk oldu. 3bucuk yaşına geldi neredeyse, şimdiye kadar kolay kolay kimseyi yabancıladigini bilmem mesela, geniş aileyle buluşunca kucaktan kucağa gezer hiç başkasına gidiyor beni sevmiyor mu diye düşünmedim yani, bu zamanları hep kendime bir dinlenme vakti olarak gördüm. Misafirlikte vs yine hep çok rahat ederdim. Gunde 2 kere dışarı çıkardık çünkü evden daha rahat oluyordu benim için onunla dışarıda ilgilenmek. Böyle çocukların biraz fazla uyarana ihtiyacı oluyor gün içerisinde o yüzden bence sık sık dışarıda parkta vs yaşıtlarıyla zaman geçirsin. Kizim 32 aylık kreşe başladı mesela 1gun zorluk çıkarmadı, alışma evresi o kadar kolay geçti ki kreşteki öğretmenler bile şaşırdı.
Yine aynı şekilde 2 yaşından beri haftasonlari anneanneye ya da babaanneye kalmaya gider kendi isteği ile, geçen hafta mesela cuma akşam babasıyla babaanneye gitmişti ben burada kalacagim dedi akşam ve ertesi gün orada kaldı, ertesi gün almaya gittik ben Bugün de burada kalacağım diye ısrar etti ama babaannemin evi komili soğuk oluyor hastalanmasın diye aldık getirdik.. bu hafta yine cuma günü annemler bize gelmişti, ben anneannemde kalıcam dedi gitti 2 gün hafta sonunu orada geçirdi. Dün alama almaya gittik ne tepki verecek diye ben seni çok özledim gitme bir daha evde beraber kalalım diyorum, ama ben anneannemi de çok özlüyorum dedi bana. :) peki dedim ara sıra gel kal o zaman.