Öfkeli olduğu, ağladığı anda konuşmanız hiçbir işe yaramaz, benim kızım da 28 aylık biz de 2 yaş sendromunu yaşıyoruz, öfkelendiğinde sadece kucağıma alıp sarılıyorum, yanlış bir şey yaptığında net ve biraz da sert bir tonda sadece hayır deyip gözümün içine bakıyorum. Devam ederse elini tutup, göz hizasına inip tekrar aynı şekilde hayır diyorum. Yalnız ben çok ciddi bir şey olmadıkça yaptıklarına hayır demiyorum. Mesela bu aralar oyuncak rafındaki her şeyi yere indirip yığıyor ve evi alt üst ediyor, bazen oynuyor bazen oynamıyor sadece dağıtıyor Bunu yapmasına hayır demiyorum mesela, biz topluyoruz o yine aynısını yapıyor, buna tepki vermiyorum dağıtacağım anladığımda hemen başka bir oyun uyduruyorum. Zaten bunları genelde ben başka bir şeyle meşgulsem yapıyor, birebir ilgilendiğimde yapmıyor. Bir de biz hava soğuk da olsa hergün mutlaka dışarı çıkarıyoruz, enerjisini atınca daha sakin oluyor