Bu aralar bizde yarı yarıya aynı şeyleri yaşıyoruz.benimki de 1 yaşında.bende kolay kolay kucakta gezdirmem.eşim çok bilgili yada çok ilgilenen bir baba değil.nasil eglendirecegini bilmediği için bebeklikten beri kucakta gezdirir öyle vakit gecirtir.ben gezdirmedigim için sanırım bu ara babasının üzerine düşüyor.gelir gelmez kucağına al diye kollarını uzatıyor, çünkü biliyor ki babası gezdirecek istediğine dokunmasına müsaade edecek.tum gün baba demeyen çocuk baba baba diyor akşamları.babaso öpmeyi öğretmiş, babayı öp diyince dudağını yanağına degdiriyor.ben diyorum beni opmuyor.bence gün gün gormeyisi,bizi sürekli görüyor olmaları, farklı insan arayışı ve babanın sanırım sınırlar koymayip istediğini yapmaları çocuğu babaya itiyor.biz mecburen babalar gibi olamayız.cunku baba akşam eve geldiğinde ilgilendiği saat en fazla 3 saat, erken yatan çocuksa 1-2 saat..... onların kucakta gezdirdigiyle bizim tüm gün bakacak olmamız eşdeğer değil ki.... üstelik ev işleri var çocukla beraber... O kucakta taşır tabi biz alistiramayiz yoksa akşama yemek yok,evi b*k götürüyor olur.tabi kolda belde takat kalmaz onu saymıyorum bile