Kayınvalideniz için başınız sağolsun. Tek başına gayet güzel bakmışsınız. En zor zamanları bence bebeklik dönemi. Çünkü ağlasa nedeni belli değil. Hasta mı, gaz mı, sıcak mı, anne büyüdükçe çocuk ağlamasından nedenini anlar hale geliyor. Ayağa kalkıyor, koşuyor, düşüyor, koltuktan koltuğa atlıyor. Ama bebeklik den kolay bence 6 ay sonrası.
Yani iki çocuğum oldu 1. Çok bilgisizdim. 11 yıl önce bu kadar bilgi alacak yol da yoktu. Ben de tek çocuğum ve yakınımda hiç yeni doğan insan yavrusu olmadı. O kadar uzağım mevzuya.
Ve tekim. Eşim çok yoğun saatler çalışır.. Ama şu konuda hak veriyorum size. Ben hep bu işte teksin yapabilir misin? Diye kendime sorarak kalkıştım çocuk yapmaya. Eşim, ailem kimse yok tekim gibi düşündüm. O sayede sanırım hastanede bile refakatçi ihtiyacım olmadı.
Ama belliki siz de güçlü bir kadınsınız. 6 ay böyle kolay geçti ise bu sadece bebek değil birde annenin bebeğe yaklaşımı ile alakalıdır. İyi düşünün iyi olsun o yüzden