Öncelikle aynı yollardan geçmiş biri olarak yazıyorum ,Rabbim kolaylık versin zor oluyor aynı süreçlerden geçtim ama inan açlıktan öleceğim hissederdim ili sokak öteden kayınvalidem gelmezdi 4 saatlık yoldan annem gelir yemek yapar , çocuğu tutardı duş falan alırdım giderdi inan dişlerimi bile günler günler sonra fırçalardım çünkü saniye susmayan bir bebek ee ne oldu aylar ilerledi ve artık ağlasa da ne için ağladığını söylüyor ya da gösteriyor bir şekilde orta yolu buluyoruz ,öncelikle güzel kardeşim gözlerinde ki yaşı da umutsuzluğu da sil inan ama gerçekten inan hepsi gececek ,bir rahatsızlığa bağlı olmadan ağlayan bir bebekse anı geçir hep geçecek kafasında ol ev pis mi bırak pis kalsın (titizlik delisi biri olarak yazıyorum) ben kendimi çok yıprattm ne olacak diye diye yazık etmişim
