Lohusa depresyonu yaşıyorum.

Question

9 günlük bebeğim var. Hep ağlıyorum. Yemek yiyemiyorum. Yetersizmişim gibi hissediyorum. Nasıl geçer bilmiyorum. Aynı şeyler yaşayanlar var mı? 

Answer 1

Asıl soru aynı şeyi yaşamayan var mı? Cağnım kız kardeş şunu bilki hepsi geçecek. Kızım şu anda 7 aylık diş sancıları ile uğraşıyorum bende ilk doğduğunda hayatımın hatasını yapmış gibi hissediyordum sürekli ağlıyor 15 günde 10 kilo verecek kadar yemiyor ve uyumuyordum. Kızımı uyuttuğum halde şimdi uyanırsa ne yapacağım korkusuyla uyuyamıyordum tam 35 günüm böyle geçti derken herşey yavaş yavaş rayına oturdu. Sende de öyle olacak bir bakmışsın ki bebeğinin neden ağladığını anlıyor olacaksın işte o zaman kendini yeterli hissedeceksin daha çok erken kendine ve bebeğine zaman ver unutma onun gördüğü tanıdık hissettiği tek kişi sensin dua etmeyi unutma ve bana söylememişlerdi ilk 3 ay bebekte alışkanlık süreci olmuyormuş yani korkma bol bol kucağına yatağına al emzir sana ne kadar temas ederse o kadar sakinleşir ve aranızdaki bağ güçlenir 

Comments

Bu yazdıkların benim için o kadar değerli ki ağlayarak okuyorum çok teşekkür ederim. İnşallah zamanı geldiğinde bu yazdıklarımı tebessüm ederek okuyacağım. Ama şuan çok zor.

---

Bana da söylemediler tam tersine kucağına alma alışır yatağına yatirma kokuna alışır yok şunu yapma bunu yapma diye diye mahvettiler beni özellikle kaynanam halbuki bebek beni istiyormuş uyurdu yarim saat sonra uyanirdi depremden sonra birlikte uyuduk sakinlesmeye basladi ve hiç de alışmadi su an 6 aylık 4. Aydan sonra akışkanlıklar oturmaya başlıyormus simdiki aklım olsa o cahilleri dinlemezdim doğum yaptığımın sabahı alttan dikişlerim var diye oturamadim hastanede ayakta emzirdim kaynanam ordan çığırırdi ayakta emzirme alışır dikişlerim var oturamiyorum derdim anlamazdi lohusa depresyonunu sonuna kadar yasadim çalışırdım ben sürekli kafamda ben niye böyle yaptim hata ettim düşüncesi vardi ve şimdi o süreçte yaşadıklarım yüzünden bazilarini affedemiyorum unutulmuyor yani çok şükür ki geçiyor bunlar şimdi bebeğime alıştım o da bana birbirimizi anlıyoruz tabi eski hayatimiz gibi olmaz o çok zor güzel yönleri de var bunu da düşünmek lazım ve en önemlisi bu geçici bir süreç çoğu kişi yaşıyor hatta bebeği istemeyip emzirmeyen yanında istemeyip ayri odalara girenler var ilaç kullananlar var o yüzden kendinizi suçlamayın ve sabır dileyin

Answer 2

Her şey cok yeni. Vücudun cok yorucu bir süreçten geçti ve toparlanmaya çalışıyor. Lohusayken yazdığın sıkıntıları birine anlattığımda büyüdükçe her şey daha zor oluyor derdi. Evet büyüdükçe başka başka zorluklar var ama ilk günler en zoru bence. Bunun en büyük sebebi de hormonlar. Günler geçtikçe cok daha iyi hissedecksin. Emin ol geçecek. Sana destek olacak birileri varsa bu dönem sakın yardım istemekten cekinme.

Comments

Annem yanımda sağolsun. Niye ağlıyorum diye güldüğümüz bile oluyor. Bebeğimin en güzel zamanlarını kaçırıyorum gibi bu durumdan ötürü.

Answer 3

Hepsi geçiyor ben tam 40 gün hatta daha fazla ağladım bebeğimle yalnız kalamıyordum ama sonrs üzüldüğüm günler için kendime o kadar kızıyorum ki herkes aynı şeyi yaşadı yaşıyor sadece sen değil zamanla bebeğine rutine alıştıkça yetebildiğini fark  edecrksn canım hiç üzülme

Answer 4

Aynısı bende yaşadım sürekli ağlardım benim üstüne birde aile sorunlarım vardı o sıralarda daha da kötü yapmıştı beni çok kötü lohusalık insan farklı düşünüyor o dönemde 

Answer 5

Bir aylık olduk daha dün ben iyi bir anne değilim ben sana yetemiyorum diye bebeğimin yüzüne baka baka ağladım. Geçmiyor ama bir şeyleri öğrendikçe azalıyor. İlk günler cidden çok kötü çok zordu ama şimdi bir parça daha kolay. Her gün yeni bir zorluk çıkıyor ama sen daha güçlü oluyorsun. Allah yavrularimiza sağlık versin gerisi hallolur. Eğer anneniz vs varsa yanınızda bol bol duş alın fırsat buldukça uyuyun biraz çıkın dolaşın inanin çok iyi geliyor bunlar. 

Answer 6

Canm aynı duyguları yasadm ve bnm 9 yıl sonra tüp bebekle oldu  doğdu dedimki ben napcm uykuszlk yemk yememe 11 kg verdm bir haftada ayrı sorunlar yasadm ve öylemi intiharı bile dusundm o depresyonla dedim bn naptm çocuğa bakiyorm o bana bakio uyuyor utanmasa uyanırsa ağlar diyorm sabaha kadr uyanık kaliodu şuan 49 gunlk belki surda bi haftadr bebeğim oldunu. Farkına vardım ve birde kolik bebeğim saatlerce ağlıyor ve hala uyumasni daha çok istiyorum cnki uyandnda sadece ağlıyor zaman ver herşey rayına oturtmak o vesveseler kulak asma inan hepimz ayniyiz

Answer 7

Aynı şeyleri yasadim. Kapı açılmasına bile aglayasim geliyordu. Kimi görsem salya sümük ağladım.  Esim arkadaşlarım doktor ebe kim varsa . Biri halimi sormaya görsün pişman oluyorlardi. Şimdi gülüyorum.  Hiç tutucam diye zorlama kendini. Sadece devam ederse bi doktora görün.  Doktorum böyle söylemişti. Şükür atlattım. Sende anlatacaksın. Bu bir süreç ve geçecek 

Comments

Allah affetsin çok güldüm aynı ben ..bende burayı istila etmiştim derdimi buraya yazıp rahatlıyorum ama iyiki burası var yoksa sadece bnde olduğunu sanar çok üzülürdüm bunu bile beceremedim diye

---

Evet sorun zaten kimse neden ağladığıma anlam veremiyordu. Bön bön suratıma bakıyordu ne var ağlanacak diye . Özellikle esim yaptıkça daha çok ağlıyordum. Hd dhhd geçiyor ya . Şükür bugün daha farklı şeylerle uğraşıyoruz gazi kabızlığı gibi bunlarda geçecek. Şükür bu gunumuze

---

Ayy ben kaynanam bizden giderken ağlamıştım. Zirve bu benim için ya ötesi yok yani :D

Answer 8

Canım benim seni o kadar iyi anlıyorum ki benim bebeğimde 2bucuk aylık hala depresyondan çıkmış değilim özellikle hava kararmaya yakın çok kötü oluyorum nefes alamicak boğulacak gibi oluyorum sürekli ağlıyorum eskiye göre biraz daha iyiyim koskoca dünyaya sigamiyorum ama kendimi sürekli inşirah süresini okuyorum her sıkıldığımda nama abdesti alıyorum biraz rahatlıyorum geçecek inan ben inanıyorum Rabbim evlatlarimzla sınamasın 

Comments

4 aylık hala aynıyım bebekle alakalı bence çünkü hiç durmuyor uyumuyor

Answer 9

Dibini yaşadım :)) zaten depresyondaydim hepten komaya girdim bide ilk annelik acemilik 2saatte bir uyan emzir gazını çıkar alt degis o kdr zorlandimki hala öyleyim ama en azından acemiligim gitti dedikleri gibi zaman gectikce biraz rahatliyorsun

Answer 10

Ay ben çok kötüydüm hem deprem hem doğum perişandım. Bana diyorlardı geçecek lafta duymak yetmiyordu hemen geçsin istiyordum. Şuan 3 aylık biraz düzeldi ve gerçekten nasıl geçti anlamadım. Ben sadece geçeceğine inandım. Sende geçeceğine inan. Ilk sen değilsin bunu düşün. Hele bir gülüşü olsun Allah'ım diyorsun cektimlerime değiyor verdiğin vereceğin her şey.. sabret Allah'a güven o her şeye kolaylık sağlar.

Answer 11

Ayy o 40 gün bana zulümdü resmen ama geçiyor sabret 

Answer 12

Bende yetersiz hissediyordum annesin ve en iyisini yapmaya çalışıyorsun acemi olabilirsin ama üzerine titrediğine eminim. Bebeğinin yüzüne bakınca bile gözlerinden yaşlar süzülüyordur kıyamamak çok sevmek ve yetemediğini düşünmek arasında bir duygu karmaşasıyla beraber muazzam bir mutluluk daha nasıl anlatabilirim bilmiyorum ama hepimiz yaşadık ve yaşıyoruz kendini üzme anın tadını çıkartmaya çalış güzel anne çünkü çok çabuk büyüyor minik melekler

Answer 13

Canım ben ağır depresyon geçirdim dostlarımdan dua istedim evde yalnız kalamıyordum o yüzden yardımcı bir hanım buldum sırf yalnız kalmayayım diye.yalnizken de dua ediyordum, youtubedan kuran dinliyordum lohusa kanamam erken bitti namaz kıldım bolca. tam 40 gün sürdü ve bitti.gececek diyenler haklıymış geçiyor bu süreçte yalnız kalmamaya çalış. Allah yardımcın olsun.

Answer 14

depresyona benzemiyor normal bir süreç gibi sizinki. her şey çok yeni, alışmak zaman alacaktır. iki saatte bir besleme yüzünden uyku büyük bir sorun. yemek yiyecek, diş fırçalayacak zaman kalmıyor bu düzen yüzünden. 3-4 hafta sonra zorlanlansanız da alışırsınız

Answer 15

Eminim hepimiz bu duyguları yaşadık sende normal şeyler yaşıyorsun biraz sabret sen annesin merak etme herseyine sen yetisiyorsun ona fazla bile geliyorsun 

Answer 16

Öncelikle buradaki herkes seni çok iyi anlıyor bunu bilmeni istiyorum canım bacım. Benim oğlum 26 günlük, kendini anca toparladı doğal olaraak ben de. İlk 10 gün sadece ağladım, herkes sütüm yok diye ağladığımı sanıyordu ama ben anne olmak çok zor diye korkumdan ağlıyordum. Her seferinde yarın daha iyi olacak diye kendimi motive ettim. Çocuğu anneme bırakıp dışarı çıktım eşimle 5 dakika bile olsa öyle iyi geldi ki. Eğer çocuğu bırakıp çıkamıyorsan balkona çık hava al. Ve emin ol, kötü her şey unutulacak. 40ı çıkınca rahatlayacaksın. Ben kendimi böyle motive ediyorum. İlk hafta oğluma bakamadım bile ben, eşime açıkladım bunu sadece. Anneme bile diyemedim şımarıklık yapıyorsun demesin diye. Eşim de Allah razı olsun kendine zaman tanı, sen iyi olana kadar ben bakarım dedi ve dediğini yaptı. Şimdi her şey çok güzel. Oğlum ağlıyor, uyumuyor bunların hepsi gerçek ama annelik kafasını hissedince hiç ağır gelmiyor. İnsana olduğunu unutma, uyumak istemek, yorulmak bizim de en doğal hakkımız ama Allah bunun da sabrını veriyor inan. Ve seni çok iyi anlıyorum gerçekten. Sadece şunu unutma 'Yarın, bugünden daha iyi olacak' 

Answer 17

Valla iki doğumda aynıydı sanki dünyam başıma yıkılmıştı herhalde birazda gerekli ilgiyi görmeyince de böyle oldu ama geçiyor sonra öyle güzel günler seni bekliyor ki yaşayınca gorcen bacım 

Answer 18

Benimde 21 günlük bebeğim var. İlk çocuğumu kaybettim. Çok şeyler yaşadım şimdi yine anne oldum ama bende de lohusa depresyonu oldu. Ya tekrar başıma gelirse diye düşünmeden edemiyorum onun da  hasta olduğuyla ilgili düşünceler geçiyo vesveseler geliyo bu korkuyla yaşıyorum bi yandan sütüm yetmedi günlerdir uykusuzum oturup bende ağlıyorum.sağlıklı olduğundan emin olsam herşey çok basit gelicek  herşeye katlanırım diyorum.kimseye anlatamıyorum bu kaygımı.annelik çok zormuş bi okadarda güzel sana verilen hediyen 

Answer 19

bebeğinle mümkün olduğunca kendin ilgilen, etrafındaki insanlar için kulaklarını tıka, şu anki düşüncelerin/hislerin geçici bir durum, bebeğinle ilgilendikçe ve onun büyüdüğünü fark edince geçecek.

Answer 20

Bende yaşadım hem ağlıyordum hem basım ağrıyor su hemde ilk iki gün uyuyamadım sanki bogulcak gibi oluyordum bir taraftan baş ağrısı doktor piskiyatriye yönlendirdi uyku için bir damla kullandım ilk gün uyuyunca bıraktım birde sakinleştirici vermişti onuda bıraktım bebeğe zarar olmasın diye doktor olmaz dedi ama sonuçta piskolojikoldugu icinbıraktım şimdi papatya çayı ıhlamır çayı rezene çayı ve kaju tüketiyorum biraz daha iyi oluyorum