Buraya iyi dadandım yoksa nasıl gecer bu lohusalık

Question

Kızlar lohusaligi iliklerime kadar yaşıyorum nasıl asacam bu hissi duyguyu bebeğime yetemiyorum. Sürekli uyusun  aglamasin istiyorum. Kaynanam kaliyo gidecek diye aklım gidiyo ekmek almaya gidiyo o sıra uyanmasın diye dua ediyorum resmen çok korkuyorum yaa nasıl anlatayim işte yaşayan bilir.  Varmi benim gibi hissedip sonra düzelen ben nasıl duzelcem.  16 gün oldu doğum yapali evime süpürge bile cekemedim böyle yaşayan ölü gibiyim kısır dongudeyim

Answer 1

Lohusalığı çok çok kötü geçirmiş biri olarak söylüyorum geçiyor

Answer 2

İnanın geçiyor . Bende sürekli ağlardım gece uyanmazdi . Eşim gece çalışıyor yanlız kalmaktan korkardım yapamam diye . Gerçi 65 günlüğüz hala yanlız kalmaktan korkuyorum . İlk defa bu gece yanlız kalicaz 24 saat boyunca . İnsan yapamam duymam diye endişeleniyor. Öncesine bakıyorum da boşuna ağlamışım diyorum . Umarım boşuna yanlız kalmaktan korkmuştum da derim 

Comments

İnşallah canım. Nasıl geçti peki yaa ben bebeğe yetememekten çok korkuyorum yanliz kalmaktan değilde ağlarsa napcam ben diyom :)

---

Çok şükür bebeğim aglayan bı bebek değil veya ben sürekli yanındayım fırsat vermedigim içindir . İnsan yetiyor da tereddütte kalıyor eksik bişey kaldı mı diye. Her uyandığında ve yatmadan bez alıyorum mesela . Annem gördü yatarken alsana kalkınca ne aliyosun bez israfı diyor mesela ..

Answer 3

Ben doğdum yaptığımda kimse başımda kalmadı bi eşim vardı oda 15 gün falan sonra hep yanlız kaldım kimseyi de yanımda istemedim sizde yapabilirsiniz benim de ilk bebeğim annelik öğrenerek kitap okuyarak olmuyor iç güdüsel olarak bebeğinizin ne istediğini anlarsınız zaten korkmayın bu kadar annelerimiz nasıl büyüttü bizi bu kadar teknoloji de yoktu o zaman sakin olmaya çalışın 

Answer 4

Lohusalığım çok kolay geçti doğum yaptım 2 gün annem kaldı gitti evin temizliği yemeği cart curt tek başıma yaptım sezeryan da oldum bebeğim komik değil sürekli uyur hiç ağlamayan bir bebekti hala daha öyle 4 aylık şuan ama beni en çok yoran yanlız hissetmem oldu eşim çok ilgili bir baba onu bana gösterdi ama içim ruhum olarak öyle hissediyordum sürekli durduk yere ağlıyordum ama geçiyor canım dediğim gibi ben çok birşey yaşamadım 16 yaşında anne olmak zorunda kaldım ( kardeşim olduğu için) biraz öyle likle cesaret vardı beni çok üzen ailemden çok uzak olmamdı her geldiklerinde gittiklerinde ağlardım anne olduğum zaman arkalarından 1 damla göz yaşı dökmedim 

İkimizin ki çokmfarklı ama kendine şans ver canım lohusalık çok değişik kafa değişik duygular 

Answer 5

Sen ağlamasını bebeğine yetmezlik gibi düşünüyorsun ama her bebeğin doğasında var kardeşim :) ağlamayan bebek mi olur. Yeri gelince ağlasın tabi ciğerleri açılır. Şuan garip hissetmen normal ama birkaç aya anneliğin ne kadar güzel olduğunu farkedeceksin duyguların değişecek :) 

Answer 6

6 ay boyunca lohusalık depresyonu yaşayan biri olarak söylüyorum inan geçiyor ve sadece kendini uzdugunle kalıyorsun. Omega3 al çok faydası oluyor sadece bebeğine odaklan hep güzel şeyler düşün hepsi geçecek canım hicc merak etme 

Answer 7

Bende şuan lohusayim ilk 15 gün bende kötüydüm kendimden tiksindim çok yorgun çirkin bakımsız hissediyordum suratım hep asıkti 2 çocuğum daha var herkesi tersliyordum hiç dinlenememistim yemek ev işi dikislerimin ağrısı bebeğin ağlamaları sarkık göbeğim pis kokan kanamam bunalıma girecektim ki birden Allah yardım etti kendimi toparladım şuan tam 30 gün oldu doğum yapalı kendimi çok iyi hissediyorum herşeyi bir duzene soktum rutin oldu saçıma makyajima kocama çocuklarima evime kendime bakabiliyorum göbeğim duzlesmeye başladı ödemim gitti kilomda çok azaldı dikislerim düştü kanamam bitti sanki yeniden doğdum ben mutluyum evde herkes mutlu anlayacağın dua et sabret hepsi geçiyor geç olur yada erken olur ama geçecek umarım herşey gönlünce olur 

Answer 8

Doğum yaptm kayınvalidemin yanında sadece 2 gün kaldm sonra evime geçtim insan her dk ağlarmı o derece yani ben nasıl yapcam nasıl bakacam bi ömür ben ona bakmak zorundaym falan gibisinden..şuan 8. Ayımıza az kaldı ve ben onsuz 1 dk yapamiom o kadar güzel bi duyguki inan géçecek o günler ve annelik nasıl güzel birsey anlıcan üzme kendini..

Answer 9

Ah canım güzel annem benim :) aramıza hoş geldin :) yaşayan var mı değil yaşamayan var mı diye sorsan daha güzel olurdu :) hepsi geçiyor biz 8 aylık olduk. İlk zamanlar meğer ne zormuş her şey insan bunu anliyoe zaman geçtikçe. Şimdi 3 ayı atlat sonra uykusu düzene girecek hareketlenicek her şey inan daha güzel oluyor büyüdükçe. Şimdi bol bol üstünü çıkar ikinizinde al koynuna evde öyle gezin tentene temasla. Bol bol fotoğraf cekinin. Emzir sık sık 4 aydan sonra azalıyor emzirmeler :) keyfini çıkarmaya bak, inan en zoru bence ilk 3 ay. Sonra her şey o kadar güzelleşecek ki... Sen bile inanamayacaksın. Dışarı çıkmaya alış tek başına bebek arabasına koy. 1 2 sokak gez 10 dk bile olsa muhakkak o korkunu yen önümüz yaz :) bim a101 gez gel eve. Ama muhakkak dışarı çıkma korkunu yen. Ben erzurumda şubat ayından beri dışarıdayım her gün muhakkak. 2 3 sokak gezer eve gelirdim ödül.kopardi uyanacak ağlayacak diye :) aramıza hoş geldin

Answer 10

Simdiiiii geçirmiş olduğum lohusalık döneminde bakiyorumm da en büyük korkum yanlız kalınca ağlarsa nasıl susturucam diye korkardım ilk bebeğim tecrübem yok bı an özgür bı hayattan bı anda sorumlulugu olan bi hayata geçmişim 30 güne yakın annemde kaldım eve gidip tek bakma düşüncesi korkutuyo beni neyse gectik eve bebeğim benim o endisemi hissettikce gerilip agliyo eşim daha sakin oldugundan o alınca susuyo çocuk tabi bunlari şimdi anlıyorum o zaman ben bakamıyorum yetmiyorum bebeğim beni istemiyo gibi düşünceler sariyo ve sütümu bu sitres azaltma noktasına getiriyor du zamanla bebeğimin huyunu çözdüm onu benden başka kimse susturamaz anlayamaz benim gibi besleyemez onun bana ihtiyacı var ben yetmesem bile benim varlığım ona yeter hepimiz içinde dogamiz gereği annlik var sadece endişe etmeyip akışına bırakmak bak sen onu rahat korkmadan kucağına al alışın tutusun nasıl farklı sevkatli goruceksin 30 gün korkudan piskolojinden mi neden annem baktı ben emzirdim ama evde tek kaldığımda anladım ben annemden daha iyi bakarmisim bebeğimi geciyo endişe edipte kendini sitrese sokma rahat ol :*

Answer 11

Canım ağlaması iyi birsey benim kız ağlamazdı sarılık oldu uyurdu zar zor uyandirmaya çalışırdım

Answer 12

Birdaha o dönemi yaşamak istemiyorum resmen bende ama 40 gün geçince birden o hislerde kayboluyor

Answer 13

Sizi çok iyi anlıyorum benim de annem kalmıştı yanımda ilk banyosu bakımları falan onunla yaptık ilk bebeğim çünkü. Ev ev üstüne olmaz ailecek vakit geçirin benlik çok bir şey kalmadı diye gitmek istedi ağladım üzüldü ve 1 hafta daha kaldı. Ben de öyle hep ağlardım, saçımı toplayamazdım evimi süpürüp silemezdim hep uyku hali olurdu. Beni en çok zorlayan uyku oldu. Tabi dün komple değişti istediğin zaman çıkıp gezemiyorsun çocuğa göre planlıyorsun. Ama bir şey olacak hasta olur bir şey olur korkusuna. Şuan 11 aylık oğlum, hala biri geldiğinde seviniyorum yalnız kalmıyorum diye. Lohusalık evet zor ama inanın geçiyor. Önemli olan siz kendi kafanızı rahatlatın ben hep öyle yaptım. Oğluma baktım şükrettim kokladım şimdi diyorum ki keşke ilk zamanlar daha çok koklasaymışım zaman çabuk geçiyor şuan emekliyor kucağa bile sık gelmiyor. Kucaktan inmiyor falan diye hayıflanırdım.. Zamanın değerini bilelim evlatlarımızın değerini bilelim annelik zor ama çok kutsalmış.